Kiedy w zapowiedziach Egmontu na styczeń zobaczyłem nowy album z Asteriksem, naprawdę się ucieszyłem. Potem jednak przeczytałem, że to nie nowy komiks, a album oparty na filmie, coś na kształt „Dwunastu prac Asteriksa”, i mój entuzjazm osłabł. Nie, żeby wspomniany poprzednik był dziełem złym, wręcz przeciwnie. Rzecz w tym, że miałem nadzieję na opowieść graficzną, a nie ilustrowaną historię streszczającą scenariusz kinowego obrazu. Wyzbywając się jednak tego typu uprzedzeń muszę powiedzieć, że to kolejny dobry album i nawet jeśli nie dorównuje największym dokonaniom serii, to nadal świetna rozrywka dla dużych i małych i każdy fan dzielnych Galów powinien go poznać.

Od zawsze jak pamietam byłem wielbicielem tej genialnej serii. Pierwsze plansze tego cudownego komiksu jako jako dziecko przeczytałem w Przekroju i przepadłem z kretesem dla tego małego Bohatera. Nie mało to znaczenia że byłem już dwudziesto paro letni, gdy pokazał się pierwszy numer Asteriksa i następne. Kupowałem je, czytałem od deski do deski. Syna również od najmłodszych lat wciągnąłem w ten cudowny świat, pełen przygód dwóch zwariowanych Galów i ich przyjaciół. Filmy które razem oglądaliśmy i śmialiśmy się do łez na tych samych komicznych scenach były perlami animacji. I nagle ten cudowny świat zaczął się chwiać w podstawach. Ktoś zaczął iść na łatwiznę i szybki zarobek na zagorzałych fanach i wielbicielach komiksów o Asteriksie. Filmy animowane, nie kręcone prawdziwą animacją, gdzie postacie były wierne rysunkom z komiksów. Zaczęliśmy być raczeni animacją komputerową. Postacie zaokrąglone jak baloniki nadmuchane helem. Ale prawdziwym ciosem w samo serce to wydawanie książeczek które udają komiksy. Jakim prawem wydawca asygnuje opowiadania jako komiksy ? Chyba Twórcy tej ponadczadowej serii obracają się w grobie widząc jak na ich ciężkiej pracy próbują zyskać popularność i kasę ci którzy nie dorastają im do pięt. Nigdy nie kupię tej pozycji i każdemu kto kocha serie o Ateriksie odradzam z całego serca. Komiks to ma być komiks a nie opowiadanie.

Tak się składa że "twórcy tej ponadczasowej serii" wcale nie obracają się w grobie, bo oni sami też takie rzeczy (czyli nie komiksy, a książeczki dla dzieci w formie zwykłych ilustrowanych opowiadań) wydawali - patrz "Dwanaście Prac Asteriksa" i "Jak Obeliks wpadł do kociołka". I cóż to za bzdury o "asygnowaniu przez wydawcę opowiadań jako komiksy", skoro nawet w oficjalnym opisie wydawcy stoi "tym razem w formie opowiadania"?