Żeńskie "Strangers Things", bo tak chyba śmiało można określić ten tytuł, wraca z trzecim, znakomitym tomem. Jeśli miałem jakiekolwiek wątpliwości co do tej serii po pierwszej jej odsłonie, druga rozwiała je w zupełności, a trzecia potwierdza tylko klasę całości. Przygotujcie się na szaloną, pełna akcji, przygód i niebezpieczeństw opowieść utrzymaną w klimatach fantastyki lat 80.

A mnie się wydaje, że w trzecim tomie to w zasadzie już niczego nie ma ze "Stranger Things"... Już w drugim tomie zmieniał się dość wyraźnie klimat całości i widoczna była ewolucja całości. Pewnie, że nie jest to jakaś rewolucja w dziedzinie komiksu, bo to nie twór tej miary co "Potwór z bagien"... Ale Paper Girls doskonale radzą sobie z opowiadaniem obrazem, nie starają się wchodzić w jakieś głębsze gry psychologiczne, intelektualne itd. Ślizgamy się po niezwykle atrakcyjnej powierzchni z tempem apokalipsy, fakty są niczym układanka stopniowo i bardzo powoli układająca się w jakiś wzór daleko jeszcze majaczący gdzieś hen za horyzontem. W trzecim tomie ciągle jest pierdyliard pytań i podrzuconych tropów, ale nieliczne podpowiedzi scenarzysty i tak są wystarczająco satysfakcjonujące. I choć to nie objawienie, to gwarantuję, że lektura raczej okaże się dla większości PRZEDNIA! Większości, bo wszystkim dogodzić się nie da, każdy szuka czegoś dla siebie i ma różne gusta, o których trudno dyskutować. Mi przynajmniej Paper Girls podeszło jak mało co.

Mac, KJ, Tiff i Erin tym razem zostają wyplute przez spiętrzenie czasoprzestrzeni gdzieś w środku puszczy. Podejrzewają, że albo to czasy przedchrystusowe, albo bardzo mocno po. W końcu każda z nich oglądała Planetę małp i wie co to post-apo. Z czym tym razem przyjdzie im się zmierzyć? O dziwo nie ze Starszymi, potworami z innego wymiaru czy gigantycznymi robotami, a z dziką i mocno przerośniętą naturą. Tu zwierzęta są gigantyczne i z chęcią zjadłyby sobie jakąś nastolatkę na śniadanie. Na pomoc przychodzi im Wari, dzikuska obwieszona… kablami i układami scalonymi, nosząca na plecach małego bobasa. Pewnie byłoby się z nią ciężko dogadać, gdyby Erin nie zabrała ze sobą translatora z przyszłości. Jednak w tej dżungli nie są same. Czy mężczyznami z przeszłości lub podróżującą w czasie badaczką z przyszłości da się dogadać? Więcej na https://www.monime.pl/paper-girls-tom-3/