Zakończenie serii Superior Spider-man choć całkiem niezłe, nie zrobiło na mnie tak dużego wrażenia jak jej genialny początek. Mam nadzieję, że rozpoczęty tomem "Szczęście Parkera" run będzie trzymał poziom, bo zaczyna się bardzo dobrze. Takie opowiadania o Pająku lubię najbardziej - osobiste problemy Parkera komplikujące bycie superbohaterem i superbohaterstwo powodujące problemy w życiu prywatnym, a do tego lekki humor i dużo akcji.

Seria „Superior Spider-Man” była ciekawym odświeżeniem od klasycznych przygód Spider-Mana. Wprawdzie kiedy się zaczynała, podchodziłem do niej sceptycznie, jednakże Otto w ciele Pająka szybko zdobył moją sympatię i kiedy opowieść dotarła do momentu, w którym musiał odejść, było mi żal. Z drugiej strony cieszyłem się z powrotu Petera i ciekaw byłem jak poradzi sobie z konsekwencjami działań poprzednika. Teraz nadszedł czas by się o tym przekonać, a pierwszy tom najnowszej serii jego przygód to solidna porcja naprawdę znakomitej rozrywki dla miłośników Spider-Mana.

Komiks zrecenzowany wraz z omówienie wad i zalet wydania: https://youtu.be/JxGN7P4JDdA

Powrót do korzeni, czyli przygód Parkera w roli Spideya. Bardzo przypadły mi do gustu postacie Morluna i Ezekiela i sama historia Homecoming, i licze na coś podobnego w tym kierunku. Czekam na tom 2. Polecam sklep Gildię.

Typowa rozrywka dla współczesnych nastolatków. To nie ma nic wspólnego z pająkami Dematteisa, Sterna i McFarlene`a na jakich się wychowałem. Rysunki wyglądają jak jakieś bohomazy, kolory obrzydliwe. Postać Black Cat zepsuto doszczętnie.

Postać Black Cat zniszczona niestety w tym tomie, ale poza tym to po prostu fajna , lekka lektura, czekam na ciąg dalszy.

Nie ukrywam, że bardzo przypadła mi do gustu saga o Octaviusie, próbującym stać się lepszym Spider-manem od Petera i obawiałem się, jak będzie dalej wyglądać ta seria bez niego w roli głównej, gdy już tak go polubiłem. Mimo to, nie ma chyba nic lepszego niż stary, dobry Spider-man po dłuższej przerwie. Komiks czytało się bardzo dobrze. Jest tu trochę akcji, którą napędzają Black Cat i Electro, odnajdywanie się Petera w życiu, które Otto zmienił, gdy był w jego ciele, jak i odnalezienie osoby, którą również ugryzł ten sam pająk, co głównego bohatera. W bardzo zabawny sposób została pokazana desperacaja Jamesona i to, jak się skompromitował, chcąc wyjść na kogoś, kto ukaże prawdziwą twarz Spider-mana. Czekam na zbliżające się coraz większymi krokami Spiderversum i polecam ten tom.

Nie cierpię Spidermana. Wyjątkowo męczy mnie ta postać. W podstawówce był najbardziej wypasiony, ale mi minęło. Ten tom jednak pacnąłem nadpodziw sprawnie, bezboleśnie i szybko. Pozycja lekka, aż nieważka, taka bezmyślna czytanka, ale Elektro jest dobrze napisany, Czarna kotka to taka podła i mściwa sucz, a Parker ciapa jak diabli. Fajne to było. Zwracam honor Pająkowi.