Poprzedni tomik pozamiatał. Wymiótł z planszy większość postaci, odsłonił przed nami karty, zaskoczył, zamieszał, namieszał… No fajnie było, ciekawie, co prawda parę elementów przewidziałem na kilka rozdziałów w przód, nadal jednak bardzo fajnie i ciekawie było, rzecz potrafiła zaserwować dobry zwrot akcji a teraz leci z tym dalej, znów się zmieniając, ale trzymając poziom i dostarczając tego, co tak dobrze sprawdzało się w dotychczasowych częściach, chociaż jednocześnie zmienia się nieco forma całej historii.

Czwarta odsłona serii Przyjacielskie rozgrywki to kolejna porcja napięcia i emocji, które dotykają bohaterów, ale potrafią się one również udzielać czytelnikowi. Po serii trudnych momentami wręcz dramatycznych wydarzeń, w których brali udział nastolatkowie przyszła pora na kolejną „zabawę”. Tym razem jest to przyjacielska gra w chowanego. Oczywiście nie będzie to zwykła zabawa, w jaką bawią się miliony dzieci na całym świecie. Gra zmusi bowiem dwóch nastolatków (którzy pozostali na scenie) do skonfrontowania się ze swoimi słabościami i wewnętrznymi rozterkami. Autor kolejny więc raz bardzo dużą uwagę poświęca tu psychologii postaci i rozwoju skomplikowanych relacji pomiędzy bohaterami. Obserwujemy, jak uczestnicy gry walczą z wewnętrznymi rozterkami, które mogą prowadzić ich na skraj załamania. Twórca stawia tu pytania o granicę przyjaźni, lojalności i moralności, zmuszając czytelnika do refleksji nad tymi wartościami. Mocną stroną tytułu jest również dynamiczna i zaskakująca fabuła. Mikoto Yamaguchi mistrzowsko buduje atmosferę niepewności i zagrożenia, sprawiając, że czytelnik z zapartym tchem śledzi wydarzenia przewracając kolejne strony mangi...