Trzynasty tomik „Tokyo Revengers”. Już. Dopiero. Bo to nawet nie połowa serii jeszcze, więc dużo tej zabawy przed nami. No a skoro nie połowa, to wiadomo, jeszcze żadnych takich naprawdę konkretnych konkretów być nie może. Ale zabawa z tą serią cały czas jest świetna, a na plus tego tomu przemawia jeszcze to, że nie od razu leci z akcją, a od początku ciągnąc dalej wątki, pozwala nam bardziej wczuć się w postacie, relacje i klimacik, który jest tu nadal przyjemnie zimowy, wbrew pogodzie, która męczy nas za oknami (przynajmniej gdy piszę te słowa).

Zakończenie wigilijnego wątku wcale nie oznacza, że przyszłość rysuje się już tylko w różowych barwach. Zanim jednak ponownie będziemy mieli okazję zanurzyć się w wartkiej akcji z dużą dawką przemocy, autor przygotował dla fanów garść bardziej stonowanej treści. Trzynastą odsłonę cyklu można określić mianem tomiku przejściowego, który płynnie przechodzi z zakończenia jednego wątku do początku czegoś nowego. Nie znajdziemy tu widowiskowych treści, ale zdecydowanie nie można mangi określić mianem nudnej, gdyż na każdej stronie coś się tutaj dzieje. Sporą część mangi autor poświęca nowemu etapowi relacji Takemichi i Hiny oraz stopniowemu ukazywaniu konsekwencji minionych działań bohaterów. Każda bowiem ich aktywność czy podjęta decyzja ma wpływ zarówno na przyszłość, jak i teraźniejszość. Obie te linie czasu w pewnym sensie ulegają stabilizacji, ale wystarczy tylko malutki bodziec, aby ponownie zapanował chaos i trudna do okiełznania brutalność. Nie brakuje tu sentymentalno-emocjonalnych momentów, które świetnie pokazują różne oblicza znanych postaci. Ken Wakui nie zapomina tu również o istotnych sprawach Toman i powraca do nich pod koniec tomiku. Przygotowuje on tym samym czytelnika na nowe wydarzenia, w których śmierć zbiera swoje żniwo. Sama końcówka jest więc bardzo mocna i bardzo zaskakująca, co powinno fanów serii więcej niż zadowolić....