Cała zawartość czwartego tomu serii jest poświęcona walce Kojirou Sasaki i Posejdona. Pozwala to autorowi na pewną zmianę dotychczasowego ukazywania treści. Walka nadal pełni bardzo ważny element dzieła i w żadnym stopniu nie staje się ona mniej dynamiczna. Wyraźnie jednak twórca pozwala sobie ją trochę złagodzić, wrzucając do historii sporo retrospekcji z przeszłości Sasakiego i Posejdona. Widzimy więc drogę młodego beztroskiego studenta, który nie posiada w sobie zbyt wielkiego ducha walki. Wystarczy jednak pewien mały bodziec, aby obudzić jego skrywany talent i ambicję. Prowadzi to do naprawdę intensywnego treningu i znaczącej przemiany jego zachowania. Nie zraża się on również odniesionymi porażkami, z każdej z nich starając się wynieść jakąś naukę sprawiającą, że stawał się on coraz lepszy. Sprawia to, że wojownik reprezentujący ludzkość momentalnie zyskuje sympatię czytelnika i chce się mu kibicować. Z kolei Posejdon zachowuje się jako chodząca doskonałość. Jego wyniosłość oraz pewne wydarzenia z przeszłości sprawiają, że wywołuje on antypatię u czytelnika i wyraźnie robi on tutaj za „czarny charakter”. Seria nie jest jednak klasycznym shonenem, w którym zawsze wygrywa dobro i tak naprawdę nie wiemy jak zakończy się ta walka (dokończenie w tomie piątym).