Ósmy tom „Jujutsu Kaisen” to, co tu dużo mówić, dostajemy tu jeszcze więcej tego samego, co dotychczas. Kto lubi, będzie bawił się dobrze, kto nie lubi zdania nie zmieni. Tak czy inaczej jednak fani będą zadowoleni.

Tomik rozpoczyna się od zakończenia ważnej misji związanej ze skradzionymi wizerunkami Dziewięciu Przeklętych Łon. Zadanie to było dość skomplikowane i wymagało od uczniaków wspięcia się na wyżyny ich obecnych możliwości. Trio Yuji-Megumi-Nobara spisali się jednak doskonale. Zadanie to pozwoliło się im do siebie zbliżyć, jednocześnie wzmacniając ich zdolności. Takie poświęcenie wymaga odpowiedniej nagrody, którą niewątpliwie jest zasłużony awans. Wątek ten jest naprawdę dobrze poprowadzony. Fabuła obok wspomnianego zadania dosyć mocno kręci się również wokół współżycia Sukuny w ciele nosiciela i tego, jak to wszystko wpływa na nastolatka. Nie jest to jednak najlepszy, najciekawszy i najobszerniejszy fragment recenzowanej mangi. Gege Akutami decyduje się bowiem tu poświęcić sporo miejsca na naprawdę wyśmienicie przygotowaną retrospekcję. Autor zabiera fanów cyklu w przeszłość do czasów, kiedy Gojou i Getou byli jeszcze uczniami w szkole egzorcystów i współpracowali ze sobą w walce z klątwami. Pewien incydent, który się wtedy wydarzył wpłynął nie tylko na nich samych, ale również na całą przyszłość. Obaj bohaterowie są mocno aroganccy, pewni swoich niezwykłych zdolności i zupełnie inaczej planują wykorzystać posiadane zdolności. Każdy z nich toczącą się nieustannie walkę chce zakończyć na swój własny sposób. Fani Satoru powinni więc być z treści więcej niż zadowoleni. Od samego początku bohater ten był niezwykle intrygujący, nie miał jednak większej okazji do zaprezentowania złożoności swojego charakteru. Obok tego wszystkiego autor mocno rozwija tutaj również świat Jujutsu Kaisen. Tak jak zostało to już wspomniane, odsłania on przed czytelnikami pewne fabularne sekrety, dając odpowiedzi na niektóre nurtujące pytania, na ich miejsce oczywiście kreśląc kolejne nowe tajemnice.