Mangi kocham z wielu powodów. Jednym z nich jest to, jak genialnie twórcy potrafią łączyć ze sobą pozornie sprzeczne elementy, jak np. słodycz i horror. I jak świetni są w ukazywaniu uroku. A „Shadows House” ma w sobie i urok, i horror i słodycz także. I jeszcze więcej.

Początek siódmej części serii skupia się na trwającym śledztwie, mającym na celu odkrycie, kto stoi za niezwykłymi wydarzeniami, których byliśmy świadkami w poprzednim tomie. Kate w końcu odkrywa prawdę, która dla wielu jest szokująca i zarazem smutna. Za wszystkim stoi bowiem nikt inny jak Marie-Rose. Dochodzi do ostrej konfrontacji, która kończy się dla sprawczyni niezbyt dobrze. Zostaje ona (wraz ze swoją lalką) zatrzymana i dostarczona do miejsca, gdzie obie zostaną poddane zasłużonej srogiej karze. Nie są to oczywiście jedyne treści, jakie można znaleźć w recenzowanym tomiku. Autorka umiejętnie odsłania przed czytelnikiem motywy, jakimi kierował się sprawca. Jest to zarazem doskonała okazja do jeszcze mocniejszego zagłębienia się w tajemnice dworu. Nie ma tutaj jasno określonego dobra i zła, zamiast tego panuje wszechobecna „szarość” mająca bezpośredni wpływ na wszystkich mieszkańców rezydencji. So-Ma-To nie spieszy się z szybkim rozwinięciem historii, każdą stronę, a nawet planszę wykorzystując do pogłębienia klimatu mangi. Historia mocno skupia się na psychice poszczególnych postaci, złożonych relacjach pomiędzy nimi (szczególnie pomiędzy panią i lalką) oraz stopniowym odsłanianiu tajemnic przeszłości (ciekawe retrospekcje). Najmniejszych uwag nie można mieć również do oprawy graficznej. Rysunki nadal są urocze, a zarazem potrafią emanować mrokiem i pewną dozą niepokoju.