„Tokyo Ghoul:re” to seria, która mam wrażenie, wciąż stara się złapać wiatr w żagle. Po znakomitym pierwszym cyklu opowieści o Kanekim, postawiono kilka intrygujących pytań, ale twórca stara się, jak może, odwlec w czasie ich wyjaśnienie. W czwartym tomie akcja zaczyna się klarować, a kilka rzeczy nabiera wyrazu, ale to przecież dopiero początek opowieści, więc przed czytelnikami jeszcze wiele wrażeń.

wysyłajcie mi darmowe egzemplarze do recenzji.

Udana akcja w domu aukcyjnym ghouli jest powodem awansów w szeregach BSG. Jednak każdy awans równa się automatycznie z większą odpowiedzialność, a w przypadku dopiero co rozpoczynających akcje quinxów nie do końca można być pewnym ich wyszkolenia, zgrania i działania w akcji. Mimo to oddział Sasakiego ma wziąć udział w akcji „Rose”, śledztwie mającym na celu schwytanie członków rodziny ghuli Rosewald. Europejsko brzmiące nazwisko wcale nie jest zmyłką – ta rodzina ghouli ma swoje europejskie korzenie. W Japonii jednym z jej członków jest dobrze znany Shuu „Smakosz” Tsukiyama. Tenże ostatni powraca do nas w 4 tomie, jednak nie jest to ten sam pewny siebie, szarmancki i elegancji ghoul. Teraz widzimy go jako wyniszczonego fizycznie i psychicznie, niezwykle wychudzonego, a nawet zdziwaczałego ekscentryka. Jedynym sposobem na wyciągnięcie Shuu z tego stanu odrętwienia i obłędu jest być może opieka dalekiego krewnego, Kanae, który wraz z fotografką Hori postanawia uświadomić Tsukiyamie, że Kaneki nadal żyje. Przez wszystkie tomy Tokyio ghoul :re przewija się dość niespiesznie wątek stanu psychicznego Sasakiego. Raz widzimy, że przechodzi dziwną przemianę podczas walki, innym razem doznaje omamów wzrokowych, jakiś przebłysków pamięci. Ba, zaczyna on ze swoim drugim ja prowadzić nawet konwersacje! Jednak najbardziej zastanawia i jego, i mnie, czytelnika, co wyniknie z jego rozmów z trzymaną w wiezieniu Fueguchi. Więcej na: https://www.monime.pl/tokyo-ghoul-re-tom-4/