OPIS
Któż z nas nie zachował w pamięci obrazu sprzed kilku, kilkunastu, a może kilkudziesięciu lat, gdy jako dziecko siedział na kolanach Mamy, Babci albo Dziadka zatopiony w przedziwne opowieści, których słuchał z zapartym tchem i wypiekami na twarzy. Te bajki i wierszyki nieodłącznie kojarzą się nam z latami dzieciństwa i ciepłem rodzinnego ogniska. Są symbolem świata pogodnego, szczęśliwego, bezpiecznego. Przywołując czasy sielskiego dzieciństwa są także pamiątka po ludziach, po których dziś może pozostał już tylko wiersz.