OPIS
W roku 1892 August Strindberg porzuca na kilka lat działalność literacką i zaczyna zajmować się eksperymentami chemicznymi i alchemicznymi oraz badaniami z zakresu nauk ścisłych. Krystalizuje się wtedy nowy światopogląd pisarza, inspirowany pismami Swedenborga, Linneusza, Goethego i dziewiętnastowiecznych alchemików i okultystów. Metoda naukowa Strindberga oparta była o poszukiwanie harmonii, analogii i przyległości w naturze. Odrzucał on paradygmat pozytywistyczny i wszelki podział na specjalizacje naukowe, próbując opisać całość Stworzenia w kategoriach religijnych.