OPIS
Praca ta to pierwsze interdyscyplinarne podsumowanie rewitalizacji krakowskiego Kazimierza z perspektywy piętnastu lat transformacji systemowej. Rewitalizacja dzielnicy rozpatrywana jest jako wielowymiarowy proces przyczyniający się do odnowy zasobu budowlanego, zmian w zagospodarowaniu przestrzennym, w jego funkcjach, tkance społecznej oraz wizerunku problemowego obszaru. Tak szerokie, a zarazem dogłębne spojrzenie pozwala na pokazanie kompleksowości zjawiska oraz podkreślenie roli, jaką w ożywieniu Kazimierza może odegrać odkryte i współcześnie zinterpretowane dziedzictwo kulturowe tego miejsca. Opis kierunków przemian oraz roli rozmaitych podmiotów kształtujących oblicze miasta umożliwia także analizę szans i zagrożeń, które przyniósł zdegradowanym dzielnicom śródmiejskim w Europie Środkowej przełom XX i XXI wieku.