OPIS
Do roku 600 doktryna chrześcijańska wypracowała to, co Jaroslav Pelikan określa terminem „ortodoksyjny konsensus”, czyli podstawę rozwoju doktryny. Począwszy od „chrześcijańskiej deklaracji niezależności od judaizmu”, lata 100–600 były okresem wielkiego fermentu i witalności, w którym z gąszczu wierzeń i nauk wyłoniły się fundamentalne dogmaty chrześcijańskie. Niniejsza książka jest historią tych burzliwych czasów decydujących o kształcie doktryny chrześcijańskiej. Autor skupia się na subtelnym związku między tym, w co wierzyli wierni, tym, co przekazywali nauczyciele – ortodoksyjni i heretyccy – oraz tym, co wyznawał Kościół jako akt wiary w pierwszych sześciu stuleciach rozwoju. Tworząc swoje dzieło, oprócz zwyczajowo przywoływanych materiałów polemicznych, apologetycznych, systematycznych czy spekulatywnych, Pelikan wykorzystał także źródła egzegetyczne i liturgiczne.