OPIS
Autor, opisując historię swych najbliższych, matki i szczególnie ojca, artysty rzeźbiarza ludowego zadaje jednocześnie pytanie generalne antropologiczne: czym dziś jest sztuka ludowa i kim dziś jest artysta ludowy? Szukając odpowiedzi na tak postawione pytanie, dochodzi do wniosku, że rzeczywista sztuka ludowa odzwierciedla świadomość ludową, zawierała w figuratywnych często symbolach bogata i konkretną treść. Niestety ta funkcja sztuki ludowej przeszła do historii. Dziś na pierwszy plan wysuwa się konieczność dogodzenia turystycznej potrzebie. To przypadkowy turysta, potencjalny nabywca dzieła swoim gustem i wyobrażeniem o regionie narzuca w dużej mierze formę i treść wychodzącej spod dłuta ludowego artysty. Jednak tytułowy mazowiecki rzeźbiarz i jego artystyczne dzieła zdają się świadczyć o faktycznym istnieniu artystów autentycznych łączących głęboką wiedzę o regionie i jego tradycji ze znajomością współczesnego świata, nauki antropologicznej, socjologii czy kulturoznawstwa.