Nie kocham Cię już. Nie chcę już z Tobą być. To dwadzieścia trzy lata, oddaj mi ten czas. Te minuty, dni, miesiące lata. Rozstanie jest jam żałoba. Musisz ją przeżyć po swojemu, w końcu odszedł bliski człowiek. Michał był pierwszą miłością Dominiki, początkowo zresztą nieodwzajemnioną. Chłopak uważał ją za dziecko za które matka niemal siłą wcisnęła mu odpowiedzialność. Wraz z kolejnymi dniami jego uczucia ewoluowały by po latach sprawić ,że ich drogi się połączyły. Para doczekała się dwóch synów - Seweryna i Krzysia. Wszystko wydawało się niczym z obrazka dopóki w życiu mężczyzny nie pojawiła się ONA. Lena. Żona jego klienta, kobieta tak różna od Niki jak dzień różni się od dnia. A jednak czymś Michała ujęła zaś jego żonie odebrała nie tylko miłość Bednarza , lecz przede wszystkim poczucie własnej wartości. Teraz wszystko wydaje się boleć , nawet oddech. Na szczęście Domi może liczyć na wsparcie swoich niezawodnych przyjaciół, których w większości poznała zresztą za sprawą byłego partnera.. Czy jej serce zostanie uzdrowione i czy pojawienie się Rafała odmieni szare dni? Nie chcę zdradzać zbyt wiele z fabuły, ponieważ książka jest jedną z piękniejszych jakie miałam przyjemność poznać w trakcie współpracy recenzenckiej. Patrząc na związek bohaterów jako osoba postronna nie jestem w stanie zrozumieć jakim cudem wzięli ślub, być może dlatego, że w moim odczuciu nigdy nie byli sobie pisani, ale myślę, że było to zamierzone , by pokazać, że miłość i wybory podyktowane sercem nie kierują się logiką. Zdecydowanie bardziej przemawiali do mnie inni męscy bohaterowie- Cezary i Rafał. Pani Monika uczyniła z nich bardzo realne osoby z którymi odnalazłabym wspólny język, lecz odmalowała również przekonujący obraz kobiecych więzi oraz rodzicielskiej miłości. To powieść skłaniająca do zatrzymania się, głębszych przemyśleń i przede wszystkim pełna piękna i mądrości dla każdej kobiety. Magiczna i wyjątkowa.