,,To dla Pani ta cisza" spodoba się nie tylko miłośnikom Ameryki Południowej, ale też wszystkim, którzy kochają powieści łączące przyjemne z pożytecznym, a więc wartką powieść idealną do zatopienia w zimowe dni, bo nie ma przecież nic przyjemniejszego niż przez książki podróżować do odległych ciepłych krain jaką niewątpliwie jest peru. Oprócz ciekawej fabuły, w ,,To dla Pani ta cisza” zawiera się nienachalnie nabudowane tło historyczne i opis kultury, peruwiańskiego folkloru. Podcza lektury włączyłam sobie muzykę kreolską, o której pojęcia dotąd nie miałem i zachwyciła mnie już od pierwszych usłyszanych dźwięków. Mogę śmiało przyznać, że gdyby nie Mario Vargas Llosa, nigdy nie poznałbym ogromnej historii Ameryki Łacińskiej, a dziś również peruwiańskiego walca. Zdecydowanie warto.

Książka przeczytana na raz. Wciąga od pierwszej strony. Dałam się ponieść historii, muzyce i pejzażom Peru.

Zawsze kiedy widzę nazwisko Coetzee oczy mi się rozszerzają. Uwielbiam wracać do jego powieści, które dziś noszą już miano klasyków. W ,,Nadziei” zebrano osiem opowiadań pisanych od 2003 do 2017 roku. 14 lat powstawały te wybitne teksty, a więc nic dziwnego, że są aż tak dobre. W każdym z opowiadań natknęłam się na wiele myśli, z którymi musiałam sobie później chwilkę posiedzieć, przetrawić, zapisać. Niesamowite, że utworach tak krótkich można zawrzeć tak wiele, i to w sposób tak niedopowiedziany, a zarazem dosadny. W moim odczuciu była to esencja literatury z najwyższej półki. To, co Coetzee ma w swoim pisaniu najlepszego skondensował właśnie w tych krótkich i wcale nie wymagających tekstach. To było duże i miłe zaskoczenie. Warto!