Laura spełniła swoje marzenie- chciała pójść w ślady rodziców i dostała się do jednego z najlepszych szpitali w kraju, w którym się poznali. Brak snu? Walka o czyjeś życie? Trudne wybory? Długie godziny pracy? Wtedy gdyby było mało, na jej drodze pojawił się on- przystojny, młody, kompetentny… jednak zupełnie poza jej zasięgiem. „Bo życie czasem zbacza z kursu, bez względu na to, jak bardzo starasz się na nim pozostać”. Coś dla fanów zakazanych relacji, a do tego o lekarzach. Jestem rozdarta, bo z jednej strony mi się podobało: sam pomysł na fabułę jest ciekawy i oryginalny, ale z drugiej czegoś zabrakło. Emocje. Coś co przy romansie jest najważniejsze. W ogóle nie wiem kiedy ich relacja się rozwinęła, kiedy zaczęło się coś dziać… wszystko takie szybkie, autorka bardziej skupiła się na opisach szpitala, pracy lekarzy i różnych przypadkach medycznych (co było plusem, bo czuć mocny research), ale jednak wydaje mi się, że miał być to romans z wątkiem medycznym, a nie odwrotnie. Brakuje więzi, emocji i tego wszystkiego. Jeśli chodzi o dynamikę to zaczęło się coś dziać dopiero w połowie co trochę mnie męczyło, no i oczywiście ostatni rozdział, który skończył się w takim momencie, że większość będzie czekać na cd. Ja niestety nie będę w tym gronie, bo książka mi się podobała, ale nie aż tak. „ W moim życiu obowiązują tylko dwie zasady: nie zabieraj pracy do domu i nie zabieraj życia prywatnego do pracy. Jedno i drugie przynosi same kłopoty, więc do tej pory Przestrzegałem tych zasad najlepiej, jak potrafiłem”. Nash. Myślałam, źe pokocham go równie mocno jak Laura, ale niestety nie. Zupełnie nie rozumiem co w nim widziała. Oschły, oziębły, nijaki. Po prostu. “Chce tylko wiedzieć, dlaczego zachowujesz się tak dziwnie” też nurtowało mnie to pytanie… i do tej pory nie umiem sobie na nie odpowiedzieć. *To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.