To powieść wyjątkowa na wielu poziomach. Przede wszystkim wyróżnia się świeżością języka, Zapadającymi w pamięć postaciami - Eliza Touchet to istna perła w morzu miałkich, nijakich postaci jakie spotykamy w literaturze współczesnej - ma dystans do siebie, poczucie humoru, obycie, klasę i sznyt jakiego dziś na ulicach nieco mi brakuje. Pewnością siebie mogłaby obdarzyć wiele z nas, a potrzebą poczucia sprawiedliwości niejeden sąd. Cudownie mi się ją poznawało i przeżywało z nią przygody w czasach wiktoriańskich, czasach wielkich przemian, reform, walk z klasowością w kraju, który poniekąd do dziś jest klasowy i rasistowski (a który nie jest?) Polecam ją smakoszom literatury wysokiej, wyjątkowej, nietuzinkowej - wszystkim tym, którzy kochają czytać, kochają historię i mocne postaci kobiece. Piękne to oszustwo.

Uwielbiam Zadie Smith, ta dziewczyna po prostu umie genialnie pisać i choć niektóre jej powieści nie zachwyciły mnie tak jak ,,O pięknie’’ czy ,,Białe zęby’’, to w ,,Oszustwie’’ odnalazłem ten niepowtarzalny klimat. Fabuła napisana na podstawach życia kilku postaci z przełomu XX wieku, które przyczyniły się w Anglii do reform daje do myślenia. Pani Touchet postacią na miarę naszych czasów. Inspirująca, nieustępliwa, ale też pełna niepewności, bo społeczeństwo nie pozwala nam przecież na pełną swobodę. To się niestety nie zmieniło do dziś. Urzekła mnie tym, że tak subtelnie potrafiła ukazać tę nadmuchaną pompatyczność Anglików. Małe niuanse w zachowaniach bohaterów. Wszystko to tworzy spójny, niepowtarzalny obraz ludzi, którzy żyli w tamtych czasach i byli wielowymiarowi, tak samo jak my dzisiaj. Wątek kolonii na Jamajce, arystokratów wżeniających się w inne zamożne rodziny tylko po to by kumulować swoje zasoby. Czułem się jakbym szedł po labiryncie angielskich uliczek i odkrywał historię tamtego świata, którego echa słyszymy do dziś zupełnie na nowo. To bez dwóch zdań powieść doskonała.