RECENZJA  „UPROWADZONA” AUTOR: KAROLINA MARCZEWSKA  WYDAWNICTWO: EDITIO RED  „– Nie możesz uciec, rozumiesz? – powiedział głośno: tuż nad moją głową, by mnie przekrzyczeć, i zrobił pauzę na wdech, bo również dyszał ze zmęczenia. – Dorwą cię w mgnieniu oka i to  będzie moja wina! Nie mam czasu na zdobycie twojego: zaufania, ale obiecuję cię ochronić za wszelką cenę”. „UPROWADZONA” to ciekawy, lekki i nieoczywisty romans ze sporą dawką akcji i nieoczekiwanych zwrotów. Autorka od samego początku wrzuca w wir wydarzeń, daje sporą garść niebezpieczeństwa i wciąga nas w emocjonalną historię, w której w autentyczny sposób przedstawia emocje i uczucia, które przeżywają bohaterzy. Karolina Marczewska bardzo miękko, lekko i wręcz niepostrzegalnie buduję relację pomiędzy Jane i Nickiem. Umiejętnie tworzy atmosferę niepewności, stopniowo buduje napięcie, dzięki czemu absorbuje czytelnika w swoją historię. Choć opowieść nie jest wielowątkowa, nie jest zbyt skomplikowana, może nawet czasami przewidywalna, za to ma coś w sobie wyjątkowego. Fabuła książki wciągająca, ciekawie poprowadzona, toczy się dynamicznie. Autorka ma lekkie i przyjemnie pióro, dzięki czemu książkę czyta się błyskawicznie. Spędziła  z nią bardzo przyjemnie czas.  Książka napisana jest z perspektywy głównych bohaterów Jane i Nicka, dzięki czemu możemy spojrzeć na wydarzenia i sytuację, w którym się znaleźli, bardzo dobrze zobaczymy ich emocje, uczucia, które kłębią się w nich.  Choć relacja pomiędzy bohaterami opisana jest w interesujący sposób, jednak autorka mogła pokusić się bardziej rozwinąć ich relację w sposób romantyczny, gdzieś zabrakło mi większych emocji, chemii pomiędzy nimi.  Bohaterzy ciekawie wykreowani, różnorodni i autentycznie nakreśleni.  Bardzo podobała mi się kreacja Jane, mimo że znalazła się w niecodziennej sytuacji, pełna niepewności, bezsilna i strachu,  który odczuwała, starła się odzyskać wolność. Była zadziorna, inteligentna, sarkastyczna i się nie poddawała. Na chłodno kalkuluje, swoje szanse  i możliwości ucieczki, docieka, o co chodzi, kim jest mężczyzna. Nie jest zaślepiona w swoim porywaczu, choć z czasem zaczyna rozumieć jego postanowienie i dzięki czemu udaje im się nawiązać nić sympatii.  Oj Nick nie będzie miał z nią lekko. „Znajdowałam się na krawędzi. Coraz trudniej przychodziło mi branie oddechu, świat zaczął wirować, dzwoniło mi w uszach... I właśnie w tym momencie poczułam coś osobliwego. Jakby dylemat? Czy mam pozwolić, by strach nade mną, zapanował, czy może jednak nie dać mu się pochłonąć?” Jana Kruk przeprowadziła się z Warszawy do deszczowej Holandii, aby studiować na jednym z lepszych uniwersytetów. Jeden wieczór wystarczył, aby jej życie się zmieniło. A marzyła, tylko aby w spokoju poczytać książkę, jednak niespodziewana ulewa, spowodowała, że zdecydowała się przeczekać deszcz w samochodzie na parkingu i tam poczytać swoją lekturę. Wtedy wtargnął nieznajomy mężczyzna z bronią w ręku, a dalsze wydarzenia spowodowały, że zostaje porwana i muszą uciekać przed mafią.  Nick uciekając przed niebezpiecznymi ludźmi, podejmuje w akcji desperacji nieprzemyślaną decyzję. Potem nie mając innego wyjścia, zabiera dziewczynę, ze sobą by nie słała jej się krzywda. Teraz szuka sposobu, by wyjść z tej sytuacji i wypić piwo, które sobie nawarzył. Z biegiem czasu, nawiązują maleńką nić porozumienia. -Czy w sytuacji, w której znaleźli,  się mogą znaleźć pomiędzy sobą nić porozumienia?  -Czy Jane zaufa Nickowi? -Czy dziewczyna znajdzie sposób, aby uciec?  -Czy Nick będzie w stanie ochronić dziewczynę?  Polecam.