4,5/5⭐️ Nie mogłam się już doczekać kolejnej części z cyklu Córki Żywiołów. Byłam mega ciekawa czy Córka Powietrza będzie choć w połowie tak dobra jak Córka Ziemi. Ava tu utalentowana pisarka, która przeprowadza się do domu swoich rodziców. Pewnego dnia dostaje tajemniczy prezent, rzeźbę Sylfidy. Kobieta ma zastój w pisaniu książek, a na dodatek w domku obok pojawia się nowy sąsiad. Poznajmy również historię Lali, dziewczynki z domku Huelgoat. 💠Fabuła Córki Powietrza jest dobra, lekka, przyjemna w odbiorze. Prosta potrafi przyciągnąć i to jest piękne. Wątki są dobrze rozbudowane, ale nie rozciągnięte za co plus. Akcja jest dobra, ale czasem mi się dłużyło, bo chciałam na tip top poznać przeszłość Lalie. 💠Odrobina magii, odrobina natury, odrobina miłości, odrobina walki i wyszła przyjemna książka. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Historia dotycząca 11sto letniej Lalie ma coś wspólnego z historią Avy, jednak rozdziały z dziewczynką intrygowały mnie najbardziej. 💠Nie ma zapychaczy przez co czytanie idzie sprawniej, wszystko wydaje się być spójne i przemyślane. Z magicznego lasu Huelgoat Pani Dorota w przenosi nas również do Francji. 💠Bohaterowie nie irytują, każdy wyróżnia się na swój własny sposób. Zaintrygowały mnie najbardziej pewne bliźniaczki z lasu. Lektura napisana jest przystępnie. Malowniczy język w połączeniu z naturą jest strzałem w dziesiątkę. 💠Podobno Corkę Powietrza można czytać bez znajomości poprzedniej, ale Dominika nie byłaby sobą gdyby się z tym zgodziła. 😂 Polemizowałabym, gdyż pojawia się to i owo z pierwszej części. 🤫 💠Z Córką Powietrza spędziłam równie miło czas jak z Córką Ziemi, jednakże ta pierwsza część jakoś tak bardziej do mnie przemówiła. Nie wiem dlaczego, bo obie są dobre. Mamy emocje, przyjaźnie, rozterki, rozczarowania. To kiedy następna część?🥹 Mam nadzieję, że jak najszybciej! ✨Dziękuję wydawnictwu oraz Pani Bognie za możliwość przeczytania tej nietuzinkowej powieści. ✨

[...] Po moich dłoniach rozeszło się przyjemne ciepło, odniosłam wrażenie, że rzeźba pulsuje życiem, oddycha tym samym powietrzem, którego i my potrzebujemy, by istnieć. [...]" Miło było powrócić do cudownej serii "Córki Żywiołów" Doroty Gąsiorowskiej. W drugiej części "Córka Powietrza" spotkałam stare i nowe bohaterki. Było miło, wesoło, ale również pojawiły się łzy. Dorota Gąsiorowska idealnie manipuluje emocjami czytelnika. To mi się podobało. Autorka dzięki swoim powieścią udowadnia, że siła drzemie w każdej kobiecie. Wystarczy tylko uwierzyć w siebie i dać sobie szansę. Jeżeli tylko się chce, to nie ma nic niemożliwego. Czy lubicie odkrywać rodzinne tajemnice? Czy chcielibyście poznać historię swojej własnej rodziny? Głównymi bohaterkami powieści "Córki powietrza" autorstwa Doroty Gąsiorowskiej są: - utalentowana młoda pisarka Ava. Pisze powieści z gatunku fantasy. Poznajemy ją w dniu jej własnych urodzin. Od tajemniczego nadawcy otrzymuje urodzinowy prezent. Jest nim piękna rzeźba. Jej przybycie odmieni całkowicie życie Avy. Jeżeli lubicie cudowne ważki, to bardzo dobrze. Do Avy przyleci jedna z nich. W jakim celu? Tego oczywiście wam nie zdradzę. Dzięki rzeźbie, którą dostała, pozna sekrety swojej rodziny. Czy jesteście ciekawi, o co chodzi? Warto poznać jej historię. Rozdziały z jej udziałem czytałam z zapartym tchem. - panienka Laile — uwielbia podglądać swojego papę, gdy wielkie kamienie zamienia w piękne posągi. Jeżeli czytaliście "Córkę Ziemi", to powinniście domyślić się, czyją jest córką. Jeżeli nie czytaliście, to oczywiście nie zdradzę wam tego. Polecam wam poznać tę bohaterkę. Przy niej uronicie łzy. Obie bohaterki dzieli około stu lat. Czy coś je łączy? To oczywiście odkryjecie sami. "Córkę Powietrza" idealnie czyta się wieczorami. Znajdziecie w niej fajny klimacik, dobrą fabułę, ciekawą akcję i cudowne bohaterki. Po jej przeczytaniu będziecie chcieli poznać kolejną część. Ja już się nie mogę doczekać, kiedy poznam pozostałe dwie części. Biorąc do ręki "Córkę Ziemi" i "Córkę Powietrza" nie przypuszczałam, że otrzymam tak piękne historie. Nie miałam pojęcia, że z tymi powieściami przepadnę na długie godziny. Obie części się ze sobą łączą, więc proszę, zacznijcie czytać od pierwszego tomu. Mimo sporej objętości- prawie 600 stron, tę powieść czyta się bardzo szybko. W sumie to jej się nie czyta, tylko przez nią się płynie. Idealna historia na ekranizację. Jeżeli tak jak ja uwielbiacie literaturę obyczajową i piękną, oraz magię, to śmiało sięgnijcie po serię "Córki Żywiołów" Doroty Gąsiorowskiej. Nie wiem jak wy, ale ja jestem zachwycona tą serią. Z całego serca zachęcam was do poznania twórczości Doroty Gąsiorowskiej.