„Sekret bibliotekarki – kpię w duchu. Udaję tylko przed ludźmi kogoś, kim nie jestem, bo naprawdę jestem nikim. Zerem, które aspiruje do lepszego świata.” Dagnara boryka się z najdotkliwszym możliwym kryzysem - bezdomnością. Ma zaledwie trzydzieści lat, lecz do tej pory zmaga się z tym co widziała i czego doświadczyła w dzieciństwie i wczesnej młodości. A przecież była świetną uczennicą i kochała książki. Gdy pewnego dnia zostaje świadkiem napadu musi zdecydować jaką drogę chce obrać. Ostatecznie decyduje się ratować siebie i zeznawać przed policją. Tak trafia do Fromborka, gdzie na jej drodze staje pewna kobieta , gotowa wyciągnąć pomocną dłoń i zaufać. Czy Daga odnajdzie siebie i własne szczęście? Jaką rolę odegra w jej życiu pewien przystojny policjant? To była przepiękna, choć przepełniona bólem historia. Na wskroś realna i prawdziwa ukazująca najtrudniejszą walkę - o życie w trzeźwości o wyrwanie się z zaklętego kręgu i przełamanie schematu. Wzruszająca, autentyczna i po prostu niesamowita. Czytajcie , naprawdę warto.