Wszyscy wiemy, że wychowywanie dzieci to najtrudniejsza i najbardziej wymagająca rzecz w naszym życiu. Zwłaszcza kiedy zewsząd zalewa nas fala "idealnego rodzicielstwa' czy 'bycia rodzicem idealnym'... Dlatego zanim przejdziemy do recenzji ujmującej, nadzwyczajnej, a zarazem wartej uwagi każdego czytelnika, książki zadam wam pytanie. Czy istnieje rodzic idelany? Według mnie nie - ale każdy z nas jest wyjątkowym rodzicem dla swojego dziecka pomimo tego, że życie lubi nas zaskakiwać, a szara rzeczywistość weryfikuje dla nas różne scenariusze 🤣 Wiecie co mam na myśli ☺️ ~Dlatego, aby pogodzić i ułatwić sobie zwykłą codzienność i lepkiej zrozumieć 'bolączki słodkiego rodzicielstwa' przychodzę do was z bardzo wartościowym poradnikiem. Pomocą, która została podzielona na 52 rozdziały,czyli tyle tygodni ile ma rok. Co wraz efektywnymi ćwiczeniami i zachętą do autorefleksji (naszych prywatnych spostrzeżeń) nie pozwoli pochłonąć jej na raz. ~Każdy z rozdziałów porusza bardzo ważne kwestie i zagadnienia, dając nam cenne wskazówki jak delikatnie wprowadzać je w życie - przepracowywać, szukać rozwiązań i utrwalać, by móc później tak zebraną wiedzę, bez pośpiechu w sposób klarowny przełożyć na życie. ~ "Rodzic prawie idealny" aktorstwa Barbary Augustyniak (mamy, pedagożki, certyfikowanej realizatorki warsztatów dla rodziców) to naprawdę dobrze skrojony, przemyślany i przede wszystkim nie nudny poradnik, który łączy teorię, cenne porady i praktyczne ćwiczenia dla rodziców. ~Wartościowe kompendium wiedzy które w akompaniamencie prostego, przejrzystego języka, kolorowych ilustracji, barwnych komentarzy, ma za zadanie znaleźć odpowiedzi na nurtujące nas pytania a dodatkowo pozwoli utrwalić ważną kwestię - IDELANY RODZIC NIE ISTNIEJE. JEST TYLKO TEN ŚWIADOMY I UWAŻNY! ~ Jako matka bliźniaczek muszę przyznać że żaden z przeczytanych i przeanalizowanych do tej pory przeze mnie poradników nie wprowadził w moim życiu tylu pozytywnych zmian, które widać już gołym okiem - świadomy rodzic to obecny rodzic! ~Książka dedykowana jest dla każdego rodzica, a nawet pary rodziców, gdyż wyraźnie obrazuje nam jak ważna jest relacja między dorosłymi, która rzutuje w późniejszym życiu dziecka. ~ O tej pozycji mogłabym tak pisać bez końca dlatego pozostawię was z tym oto cytatem. Bezapelacyjnie Polecam wasza J.K. „Gdy­bym mogła od nowa wy­cho­wy­wać dziec­ko, czę­ściej uży­wa­ła­bym palca do ma­lo­wa­nia, a rza­dziej do wy­ty­ka­nia. Mniej bym upo­mi­na­ła, a bar­dziej dbała o bli­ski kon­takt. Za­miast pa­trzeć stale na ze­ga­rek, pa­trzy­ła­bym na to, co robi. Wie­dzia­ła­bym mniej, lecz za to umia­ła­bym oka­zać tro­skę. Ro­bi­li­by­śmy wię­cej wy­cie­czek i pusz­cza­li wię­cej la­taw­ców. Prze­sta­ła­bym od­gry­wać po­waż­ną, a za­czę­ła po­waż­nie się bawić. Prze­bie­ga­ła­bym wię­cej pól i obej­rza­ła wię­cej gwiazd. Rza­dziej bym szar­pa­ła, a czę­ściej przy­tu­la­ła. Rza­dziej by­ła­bym nie­ugię­ta, a czę­ściej wspie­ra­ła. Bu­do­wa­ła­bym naj­pierw po­czu­cie wła­snej war­to­ści, a do­pie­ro potem dom. Nie uczy­ła­bym za­mi­ło­wa­nia do wła­dzy, lecz po­tę­gi mi­ło­ści. ~ Diane Lo­omans”