Na­stęp­nym razem, kiedy go zo­ba­czy­łam, miał na sobie ma­ry­nar­kę i kra­wat, ota­cza­ła go grupa fanek, a «New York Times» stał u jego boku, i kiedy za­py­tał mnie, gdzie ak­tu­al­nie miesz­ka­łam, w ob­li­czu prawa nie mia­łam wy­bo­ru, jak tylko podać swój adres męż­czyź­nie, który za­mor­do­wał trzy­dzie­ści pięć ko­biet i dwa razy uciekł z wię­zie­nia.“ Pewnego wieczoru w styczniu 1978 roku w Tallahessee przewodniczącą bractwa studenckiego , Pamelę .Schumacher budzi dziwny odgłos. Dziewczyna postanawia to sprawdzić, lecz sceną, która ukazuje się jej oczom jawi się niczym najgorszy scenariusz. Dwie studentki są martwe, dwie inne zaś dosłownie zmasakrowane. Lata później najlepsza przyjaciółka Tiny znika w niewyjaśnionych okolicznościach, a ona sama jest niemal pewna, że za tę sytuację odpowiada sprawca zbrodni z 1978 roku. Nawiązuje więc kontakt z Pam I wspólnie postanawiają poszukać sprawiedliwości dla niej i pozostałych ofiar seryjnego mordercy. Ta książka mną wstrząsnęła i nie jest to metafora, aż do tej pory mam ciarki na plecach na wspomnienie tej fabuły . Jessica Knoll napisała świetną ,opartą na prawdziwych wydarzeniach powieść, która zostaje w pamięci na długo po lekturze. Patriachat, dyskredytacja kobiet i tego co mają do powiedzenia, a do tego wszystkiego charyzmatyczny psychopata czarujący społeczeństwo , podczas, gdy wiele rodzin przeżyło osobisty dramat. To historia o odwadze, determinacji i poświęceniu. Mocna , trudna, refleksyjna. Polecam serdecznie.