Książka, która wciąga jak morski wir. Po piratach oczekiwałam dobrej przygody i taką tutaj dostałam. Jak miło w końcu odetchnąć od nastoletnich bohaterów i "pobujać się" trochę ze starszymi postaciami. Uwaga, piszę trochę chaotycznie, jak po butelce rumu. Amina jest kapitanką, która odeszła na emeryturę. Jeżeli takie założenie widzimy na początku książki, to oczywiście wiemy już, że nie będziemy czytać o dalszym spokojnym życiu bohaterki i podlewaniu kwiatków w ogródku, tylko coś ją z tej emerytury ściągnie. Coś, a może więcej cosiów, taki milion brzęczących na przykład. Najbardziej w powieści zachwycił mnie świat przedstawiony. Uważacie, że wydanie jest ładne i kolorowe, a malowane brzegi robią wrażenie? Potwierdzam, że środek jest jeszcze piękniejszy. Szum morza, kolory pustyni i magiczno-mityczne stworzenia tylko czekają, żeby ożyć w wyobraźni czytelnika. Przedstawione w książce kraje są tak egzotyczne, że aż wydają się fantazją, a jednak da się je odnaleźć na mapach. Amina ciągnie swoją opowieść niczym nieustraszona Szeherezada. To była bardzo przyjemna lektura. Po takim doświadczeniu chętnie jeszcze kiedyś przeczytam inne dzieła autorki.