Życie nie zawsze jest łatwe, wręcz przeciwnie. Ale gdy kończy się jeden rozdział.. nowy już czeka za rogiem! Trzeba tylko otworzyć umysł i serce na nowe doznania i znajomości. Jagoda Ciszek jeszcze nie tak dawno miała wszystko czego kiedykolwiek pragnęła - pracę którą kochała, dom w który włożyła całe swoje serce i męża, którego wszyscy jej zazdrościli. Teraz nic z tych rzeczy jej nie pozostało. Z dnia na dzień znalazła się na ulicy i nie bardzo wie, co powinna zrobić. Lecz właśnie wówczas los uśmiechnął się do młodej kobiety. Podczas rozmowy z mamą Jania- jak nazywają ją bliscy-dowiaduje się o małym domku leżącym we wsi Zagubiona. Nieruchomość należała przed laty do cioci Róży. Ekscentrycznej i do tej pory zupełnie nieznanej. Chcąc zawalczyć o swoje marzenia dziewczyna udaje się do malowniczej miejscowości. Szybko okazuje się, że nowemu lokum daleko do ideału. Czy Jagoda podoła wyzwaniu? Kto wyciągnie do niej pomocną dłoń? Janek Gajda - a tak właściwie Jaśmin, lecz nikt się tak do niego nie zwraca - od zawsze marzył o otwarciu własnej lecznicy weterynaryjnej. Przy wsparciu bliskich udaje się otworzyć klinikę , lecz w wyniku nieprzewidzianych komplikacji młody lekarz traci cały swój dorobek. Nie chcąc pracować na cudzy rachunek mężczyzna przenosi się do Zagubionej by przejąć praktykę od doktora Kolędy , który z uwagi na zły stan zdrowia nie może już przyjmować czworonożnych pacjentów. Dwoje młodych, skrzywdzonych ludzi szybko znajduje wspólny język, a ich uczucia ewolują wraz z rozwojem wydarzeń. Czy wspólnie odnajdą szczęście? O tym musicie się przekonać. Kocham takie powieści jak ta. Piękne, pełne zwrotów akcji, wzruszeń ,a przede wszystkim miłości i niegasnącej niezależnie od okoliczności nadziei. Gorąco polecam i czekam na kolejne książki pióra Pani Kasi. 🤍🩷

„Dom nie musi być piękny, by chwytał za serce, za to powinien mieć „to coś”. Coś, co sprawia, że po przekroczeniu progu chce się w nim pozostać.” Podobnie dla mnie musi mieć „to coś” książka. Coś, co sprawi, że po przeczytaniu pierwszych stron, nie będę mogła jej odłożyć. I „Domek nad potokiem” właśnie to coś ma. Są to na pewno ciekawi bohaterowie, piękna polana w lesie i tajemniczy starszy pan, który podarował Jagodzie szklaną kulę. Ona – Pani architekt, która z dnia na dzień straciła wszystko. Męża, mieszkanie i puchate konto. On – pan weterynarz, który stracił swoją lecznicę a przy okazji dobytek całego swojego życia. Jagoda i Janek nie poddali się. Oboje postanowili zwalczyć o swoje szczęście. Kobieta postanowiła zamieszkać w domie po swojej ciotce, Róży. Na miejscu znalazła zranionego psa, którego przygarnęła. Poznała również Janka, który podobnie jak ona postanowił szukać szczęścia gdzieś indziej. Czy tych dwoje połączy coś więcej? Przekonacie się sami. W książce nie zabraknie emocji. Od początku poznajemy los, jaki spotkał obu bohaterów. Zarówno Jagoda jak i Janek wzbudzają wielką sympatię. Łączy ich nie tylko fakt, że zaczynają życie od nowa, ale również to, że nie poddają się. W opisanej historii nie zabraknie intryg, kłamstw i tajemnic, które wyjadą na jaw. Jak one wpłyną na rodzące się uczucie pomiędzy parą bohaterów? Jeszcze bardziej ich to połączy czy wręcz przeciwnie? Czytałam już wiele książek pani Kasi, ale muszę przyznać, że „Domek nad potokiem” najbardziej podobał mi się. Opisana historia wciągnęła mnie od pierwszych stron i właściwie nie wiem kiedy nagle znalazłam się na ostatniej stronie. Jeśli szukacie lekkiej, przyjemniej książki, która posiada zaskakujące zwroty akcji to bardzo polecam najnowsza powieść Katarzyny Michalak „Domek nad potokiem”.

Z dnia na dzień straciła wszystko. Teraz musi walczyć. Walczyć o siebie. W życiu Jagody pojawia się tajemniczy mężczyzna, który może być jej wybawieniem lub zgubą… Ktoś kto zna twórczość autorki może się spodziewać co tutaj znajdzie i przygotować się na to, że to więcej niż pewne, że ta książka również mu się spodoba. Historie przez nią tworzone są magiczne. Zawsze znajdzie się bohater który jest bezinteresowny, pomocny i dobry. Tak bardzo lubię się zatracać w ich świecie. „Pomagała ludziom przez całe swoje życie, jak tylko mogła. Dziś ona, Jagoda Ciszek, potrzebuje pomocy i choć bardzo jej wstyd, o tę pomoc poprosi”. Pióro autorki jest bardzo przyjemne. Jeśli jeszcze nie czytałaś to zachęcam. Niech Was nie zmyli ta niepozorna, lekka okładka! Tutaj się tyle dzieje, że głowa mała! Ja w ogóle nie spodziewałam się, że coś w tej książce może mnie zaskoczyć- a, trochę się tutaj działo. Bardzo lekka historia, idealna na wieczór z kocykiem i ciepłą herbatą. Małomiasteczkowy klimat, weterynarz, traumy, determinacja, tajemnice, sekrety, szansa na nowe życie… to i wiele innych ciekawych wątków czeka na Was w najnowszej książce Pani Kasi. Ja serdecznie polecam:) *To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.

"Miłość wybacza..." Pomyśl sobie, że jedynego dnia tracisz dom, oszczędności oraz wszystko na co ciężko pracowałaś/eś ... co wtedy robisz? ~ Po ciężkim wypadku i "życiu" przez pół roku w śpiączce Jagoda Ciszek, traci wszystko: męża, dom, oszczędności oraz dobrą pracę. Od tego momentu kobieta nie ma już nic, więc niczym bezdomna z jedną walizką u boku, szuka bezpiecznego miejsca na przetrwanie. I kiedy wydaje się, że nie spotka ją już nic miłego, Jania dowiaduje się o małym, starym domku we wsi Zagubiona. Posiadłości będącej własnością zmarłej ciotki Róży - kobiety dziwnej, ekscentrycznej średnio lubianej przez rodzinę. Jagoda nie mając już nic do stracenia chce ten ostatni raz zawalczyć o swoje marzenia. Udaje się do malowniczej miejscowości a gdy dociera na miejsce i widzi że domek na leśnej polanie to ruina nie poddaje się tylko postanawia go za wszelką cenę wyremontować. Czy kobieta sprosta tak trudnemu wyzwaniu? Kogo los postawi na jej drodze? ~Janek Gajda - Jaśmin od zawsze marzył by otworzyć swoją prywatną klinikę weterynaryjną. Przy wsparciu bliskich udaje mu się spełnić marzenia do dnia kiedy jeden nieprzewidziany ruch pozbawia go całego dorobku. Mężczyzna nie chcąc zostać bez środków do życia udaje się do wsi Zagubionej by tam wspomóc doktora Kolędę, który przez zły stan zdrowia nie jest w stanie przyjmować wszystkich swoich czworonożnych pacjentów. To właśnie tam we wsi Zagubiona, los stawia na drodze dwoje skrzywdzonych ludzi... Czy odnajdą wspólny język? Jeśli tak, to do czego doprowadzi ich ta znajomości? Odpowiedź na tę i inne pytania muszę poznać już sami. ~"Dom nad Potokiem" Katarzyny Michalak to powieść subtelna, otulająca, pełna nieoczywistych zwrotów zdarzeń która wręcz kipi od ilości różnorodnych emocji którymi raczy nas autorka. ~Życiowa, mądra, a jednocześnie zaskakującą historia, dająca nadzieję na lepsze jutro, która mogłaby wydarzyć się naprawdę... Co w akompaniamencie misternie utkanej fabuły, pełnej sekretów i tajemnic oraz malowniczych opisów przyrody, sielskiego klimatu, barwnych bohaterów, którym można tylko współczuć, stworzyło historię, którą czyta się jednym tchem... ~Jako wierna fanka autorki jestem miło zaskoczona! Ten tytuł bardzo przypadł mi do gustu do tego stopnia że śmiałam się w głos a nawet uroniłam kilka łez.. ~I takie właśnie są historie które tworzy dla nas autorka❤️ Prosto z serca dla serca! Polecam wasza J.K