Rosalie w wieku sześciu lat przeprowadziła się do nowego miasteczka w którym nie znała zupełnie nikogo. Nie pomagał fakt, że jej rodzice ciągle się kłócili. W końcu na jej drodze pojawił się Liam- dziwny chłopak mieszkający dom obok. Lata mijały a dziewczyna właśnie z nim miała wszystkie swoje pierwsze razy. Sielankę zakończyły bolesne słowa wypowiedziane w kłótni przez chłopaka, zabolały tak bardzo, że dziewczyna wyjechała z miasta obiecując sobie, że nigdy tu nie wróci. Po dwóch latach wraca ze względu na chorobę ojca, i nie wyobraża sobie spotkania z chłopakiem… Podobała mi się ta historia. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że to historia z Wattpada, kierowana raczej do młodszej widowni (16+) więc znalazły się tutaj zachowania przy których wywracałam oczami, lub skręcało mnie czytając „nie cisiaj mnie”. Z drugiej strony, mimo momentami cringowych opisów były momenty w których Ci nastolatkowie wykazali się większą dojrzałością niż niejeden dorosły. Bohaterowie wykreowani w fajny sposób, każdy miał „to coś”. Znajomi Rosalie nie raz sprawiali, że wybuchałam śmiechem. Sam Dylan sprawiał, że uśmiech sam pojawiał się na mojej twarzy, albo Hope, której słowotok bombardował każdego napotkanego człowieka i przy niej nie dało się po prostu nudzić. Najbardziej jednak podobała mi się postać głównej bohaterki- Rosalie mi zaimponowała już od samego początku. Wie czego chce, jest uparta, ma ostry język, nie poddaje się, jest bezinteresowna i ma wielkie serce. Nie jest typową szarą myszką, która zgodzi się na wszystko i da sobą pomiatać. Jeśli ktoś lubi historie, przy których można się wzruszyć, poruszane są wątki przyjaźni, zakochania, wrogów, trudnego dzieciństwa, i co najważniejsze: w których pojawia się motyw „od wroga po kochanków” to będzie zadowolony po przeczytaniu tej książki. Z tego co się orientuję jest to debiut, i ja zaliczam go do udanych. Końcówka sprawiła, że lekko się wzruszyłam. Mocno ze sobą walczyłam, żeby nie wybuchnąć płaczem. Dość emocjonalne zakończenie. *To jest moja prywatna opinia. Zachęcam do przeczytania i wyrobienia sobie własnego zdania.