„Davenportowie” to jedna z pierwszych premier tego roku. Jest to opowieść o czterech ciekawych i silnych kobietach, którym przyszło żyć na początku XX wieku. Autorka zabiera nas do Ameryki, do Chicago. Jest rok 1910. Rodzina Davenportów to jedna z nielicznych wtedy czarnych rodzin, którym udało się zbogacić. Olivia to typowa młoda dziewczyna, która nie butuje się i chce spełnić swój obowiązek wobec rodziny i wyjść dobrze za maż. Uwielbia bale i jest posłuszna. Jednak czy zawsze taka będzie? Jak zmieni się jej życie gdy pozna pewnego mężczyznę, który chce walczyć o prawa obywatelskie? Helena, to młodsza siostry Olivii. Jest jej totalnym przeciwieństwem. Buntowniczka, która woli usmarować się podczas naprawy samochodu, niż myśleć o romantycznych spotkaniach z panami. Co na to jej rodzina? Ruby to najlepsza przyjaciółka Olivii. Dziewczyna podkochuje się w jej bracie. Jest dość ciekawą postacią, którą polubiłam. To sceny z jej udziałem są najbardziej dynamiczne. Czwartą młodą dziewczyną jest pokojówka Amy-Rose. Kobieta ma dwa marzenia. Chce otworzyć swój własny salon fryzjerki oraz wyjść za mąż za Johna, brata Oliwii. A o której z panien marzy sam John? Przekonacie się sami. Książka została napisana niezwykle lekko. Nie jest może powieścią, która dostarcza wielkich emocji i przemyśleń, ale nie każda musi taka być. Jest idealną lekturą na wieczór po ciężkim dni. Czytając ja nie jeden raz uśmiechnęłam się. Bardzo podobał mi się klimat tej powieści. Dążenie do równouprawnień praw obywatelskich i wolności. Bardzo dobrze tutaj zostały również wykreowane postacie, które były pełne pasji i ambicji. Każda z tych dziewczyn próbowała pogodzić oczekiwania rodziny z własnymi marzeniami i pragnieniami. Nie zabraknie tutaj uniesień miłosnych, rozczarowań i czasami głupiutkich zachowań młodych kobietek. Na koniec dodam coś o wydaniu tej książki. Posiada ona piękną okładkę oraz barwione brzegi, które na pewno przyciągną nie jedną srokę okładkową. Jest to również pierwszy tom o rodzinie Davenportów i ja chętnie sięgnę po kolejny.