„Cmentarz w Wenecji” jest właśnie takim kryminałem, którego akcja dzieje się w roku 1725 roku. Od pierwszych stron czuć klimat zarówno Wenecji, jak minionej epoki. A wszystko to dzięki charakterystycznemu stylowi pisania Matteo Strukula. Autor perfekcyjnie oddał mroczny klimat Wenecji, w której na każdym kroku widoczna jest prostytucja, a z drugiej strony panuje epidemia czarnej ospy. Pewnego dnia zostają wyłowione zwłoki. Kobieta miała rozciętą klatkę piersiową, a jej serce zostało wyciągnięte. Malarz Giovanni Antonio Canal, zwany Canalettem, zostaje wezwany przez głównego inkwizytora. Jego pewien obraz wzbudza zbyt duże zainteresowanie. Przez przypadek bowiem nasz malarz umieścił na nim miejsce zbrodni oraz pewną postać, która z kolei zbudziła zainteresowanie u władz. Osoba ta pochodzi z szlachetnie urodzonej rodziny. Co więc ona robi w tak dziwnym miejscu? Canalett ma za zadanie dowiedzieć się co dzieje się w namalowanym przez siebie miejscu. Czego wiedział się malarz? Co dzieje się za zamkniętymi drzwiami bogatych pałaców? I czy będzie więcej trupów? Przekonacie się sami. To co najbardziej mi się podoba w tym thrillerze to tak jak wcześniej wspomniałam niesamowity, mroczny klimat Wenecji w XVIII wieku. Przez całą książkę on utrzymuje się. Do tego znajdziemy tutaj opisy architektury, elementy mitologii egipskiej oraz opis życia mieszkańców zarówno tych biednych jak i bogatych. Autor wspaniale wykreował również bohaterów. Zwłaszcza Canaletta, który był tylko malarzem, a musiał prowadzić śledztwo na czym kompletnie nie znał się. Czy udało mu się przeżyć? Osobiście dałam się porwać tej klimatycznej powieści? A Wy dacie się zaprosić do XVIII wiecznej Wenecji?