" [...] Kiedy Middren przypadnie bogom, twoja rasa zginie pierwsza. [...]" Wow! Jestem pod ogromnym wrażeniem debiutu fantasy Hannah Kaner pod tytułem "Bogobójczyni". Po takim wyciskającym łzy finale koniecznie muszę poznać drugi tom. Ta historia jest idealna. Przypadnie wam do gustu, jeżeli jesteście miłośnikami "Wiedźmina". Tutaj wszystko dopracowane jest do perfekcji. Nie byłam fanką fantasy, ale po takich książkach jak ta, doceniam ten gatunek i zaczynam go lubić. Na uwagę zasługuje cudowna okładka. Jest jedną z najpiękniejszych okładek książek, które przeczytałam w tym roku. Fabuła to paluszki lizać. Jest mnóstwo nieprzewidzianych zwrotów akcji. Są walki, jest magia, jest prawdziwa przyjaźń. Tylko czy ta przyjaźń przetrwa najtrudniejsze czasy? Czy przetrwa próbę? Kto okaże się prawdziwym przyjacielem, a kto najgorszym wrogiem? Uważajcie, komu ufacie. Pozory mogą mylić. Mamy tutaj czterech głównych bohaterów: Kissen - "zrodzona z miłości morza", to jedna z moich ulubionych bohaterek. Jest jedną z bogobójczyń. Dlaczego stała się zabójczynią bogów? Czy uda jej się wytropić wszystkie bóstwa? Jest waleczna, odważna i nieugięta. Nie zabija ludzi. Mimo tego ludzie ją nie lubią. Czy poradzi sobie z małą dziewczynką? Ta bohaterka uwielbia pić wino — taka ciekawostka dla was. Elogast — Elo — wiele złego w swoim życiu przeżył i niestety, to jeszcze nie koniec jego cierpień. Jest piekarzem. Uwielbia wypiekać chleb. Pewnego razu ponownie sięgnie po miecz. Czy będzie godnie stał u boku pewnej małej dziewczynki? Czy obroni ją przed złymi mocami? Poznałam również pewnego bożka, który często mnie irytował, ale momentami był całkiem zabawny. Koniecznie musicie go poznać, tylko bądźcie ostrożni. Nazywa się Skediceth w skrócie Skedi. Jest bogiem niewinnych kłamstewek. Wygląda dziwnie. Wyobraźcie sobie skrzyżowanie zająca, jelenia i ptaka. To musi być ciekawy widok. Inara Craier — mała dziewczynka, widzi kolory ludzi, porozumiewa się telepatycznie ze swoim małym, futrzastym przyjacielem. Dlaczego jest ważną postacią w tej książce? Przekonacie się, o tym czytając "Bogobójczynię". Warto poznać tę małą bohaterkę. Chętnie zobaczyłabym tę historię na dużym ekranie. Czy jesteście za? Mam cichą nadzieję, że autorka długo nie karze nam czekać na kolejny tom. "Bogobójczynię" pochłonęłam w mgnieniu oka. Nie mogłam oderwać się od czytania. Chyba magia tych wszystkich bóstw mnie przyciągnęła i nie pozwoliła odejść. Przygody naszych bohaterów często pozbawiały mnie tchu. Bardzo się bałam o całą czwórkę. Czy miałam powody? Nie czekajcie na drugi tom, tylko śmiało sięgajcie po "Bogobójczynię".

Spodziewałem się trochę brutalniejszej wersji YA fantasy, a dostałem pełnoprawną fantastykę, bogatą w różne odniesienia do klasyków. Na szczęście jest to również oryginalna historia fantasy z różnorodnymi bohaterami i wciągającą fabułą. Najbardziej podobały mi się opisy i charaktery różnych bogów, mam nadzieję, że będzie tego więcej w kolejnych tomach, po które na pewno sięgnę.

Już od początku widać, że autorka dopracowała szczegóły swojego świata: wszystko tutaj żyje, ma swoje miejsce i nie zostało wciśnięte na siłę, bo może sprzeda się na tiktoku. Po lekturze czuję, że z każdym tomem ta seria tylko będzie zyskiwać, szczególnie po tak emocjonującym zakończeniu.

Niesamowity kawałek fantastyki zgrabnie łączący nowoczesne rzeczy w tym gatunku, razem z tymi klasycznymi nurtami w fantasy. Na pewno jeszcze wrócę nie jeden raz do tej książki

Czytając opinie o "Bogobójczyni" widziałem, że dużo ludzi narzeka na nudny początek książki. Zupełnie się z tym nie zgadzam - moim zdaniem autorka zaciekawia w tych pierwszych 100-150 stronach światem i mnogością bohaterów. Szczególnie, że każdy bohater ma swoją historię i unikalne spojrzenie na to co się dzieje w tej fantastycznej krainie. Oczywiście autorce zdarzają się pewne potknięcia fabularne, czasami akcja zwalnia, ale myślę, że debiutantce można kilka rzeczy odpuścić. A już biorąc pod uwagę, że im bliżej finału tym autorka coraz częściej zaskakuje i historia staje się coraz bardziej emocjonująca.

Udana powieść fantasy, która nie stara się być czymś więcej niż jest - czyli po prostu dobrą rozrywkową fantastyką, z oryginalnym ciekawym światem i interesującymi bohaterami, których się po prostu lubi. Książka przez cały czas utrzymywała mnie w skupieniu i byłam ciekawa co będzie dalej. Po skończeniu dalej jestem i czekam na kolejny tom.

„Bogobójczyni” to tytuł, którego trochę się obawiałam. Zastanawiałam się czy jest to dla mnie książka. I wiecie co? Nie żałuję, że zdecydowałam się na nią. Na początku książkę czytało mi się trochę ciężko. Ale kiedy zaczęłam lubić głównych bohaterów to muszę przyznać, że nie chciałam się z nimi rozstawać ani na chwilkę. Kissen to biobójczyni i łowczyni złych bóstw. W jej pamięci wciąż tli się śmierć rodziców i od zawsze szuka bogów by się zemścić. Elogast to przyjaciel króla Arrena. Jest weteranem wojennym, który ostatnio woli wieść spokojne życie w ustronnym miejscu. Jednak król namawia go do ponownego złapania za miecz. Los Kissen i Elogast połączyła Inara i jej bożek, Skedi. Dziewczynka straciła dom i bliskich i wraz z dwójką pozostałych bohaterów wyrusza w niebezpieczną podróż do miasta Blenraden. W miejscu tym wciąż jeszcze mieszkają dzicy bogowie. Jak potoczą się losy bohaterów? Komu będą mogli zaufać? Czy początkowa niechęć Kissen i Elogast przerodzi się w coś więcej? Przekonacie się sami. Książka oprócz przepięknej okładki przeciąga również swoim opisem. Czytelnik wrzucony jest od razu w wir wydarzeń. Akcja na początki książki biegnie trochę wolno, ale z każdym rozdziałem zaczyna nabierać tempa. Z każdym kolejnym rozdziałem coraz bardziej zżywałam się z bohaterami. Każda z tych 4 postaci jest inna i każda ma misje do wykonania. A jaką to już musicie sami się przekonać. Książka potrafi trzymać w napięciu od pierwszej strony. Posiada również zwroty akcji i zakończenie, które sprawia, że chce się sięgnąć po kolejny tom. Jeśli lubicie fantastkę i debiuty literackie to bardzo polecam „Bogobócznię”. Ja już nie mogę doczekać się kolejnego tomu.