OPIS
Pozbawiona martyrologicznej aury opowieść o losach młodej węgierskiej Żydówki w latach drugiej wojny światowej. Autorka, Erzsébet Fuchs, rozpoczyna swoje wspomnienia w 1939 roku, kiedy to na Węgrzech obowiązywały już wszystkie antyżydowskie ustawy rasowe. Osiemnastoletnia dziewczyna przeżywa boleśnie upokorzenia dotykające Żydów tragedię swojego ojca, szanowanego członka budapesztańskiej gminy żydowskiej, który po utracie fabryki popełnił samobójstwo rozłąkę z bratem i macochą. Pozbawiona środków do życia i rodziny, przystaje do grupy zbiegłych na Węgry z niemieckich obozów francuskich jeńców wojennych, wśród których spotyka młodego lekarza, Henri Lanussé, swego przyszłego męża.