" [...] Gdybyśmy umieli spojrzeć na życie drugiego człowieka jego oczami, zobaczylibyśmy świat, który on widzi, poczulibyśmy to, czego nie czujemy, nie będąc w jego skórze, i zrozumielibyśmy rzeczy, których nie potrafiliśmy wcześniej zrozumieć. [...] " Po raz drugi miałam do czynienia z twórczością Natalii Klewicz. Tym razem sięgnęłam po kontynuację jej poprzedniej książki "Czy to sen?", "To nie był sen". Poznałam w niej dalsze losy Łucji oraz jej rodziców i przyjaciół. Ta autorka wie, jak trafić do serc swoich czytelników. Jej książki skierowane są głównie do młodzieży, ale i każdy dorosły znajdzie tutaj coś dla siebie. Współczułam głównej bohaterce i liczyłam na to, że ułoży sobie życie. Oczywiście bardzo się o nią martwiłam. Natalia Klewicz w bardzo jasny i przejrzysty sposób pokazuje nam, jak wygląda walka z depresją, lękami i psychiczną niemocą. Poprzez główną bohaterkę uświadamia nam, jaki wpływ na życie ma przeżyta i wyparta trauma. Nasza bohaterka w tej części będzie walczyła o swoje lepsze jutro. Czy uda jej się wygrać tę nierówną walkę? Na przykładzie Łucji możemy zobaczyć, jak ważne jest otoczenie do prawidłowego powrotu do zdrowia. Czy po próbie samobójczej jej przyjaciele Alex i Kuba się od niej odwrócą? Co na to wszystko powiedzą jej rodzice? Dla nich to prawdziwy dramat. Ich jedyna córka zapadła w głęboki sen. Czy się z niego obudzi? Spotkała w nim tajemniczego chłopaka Nikodema, w którym się zakochała. Czy można zakochać się w sennym chłopaku? Kim naprawdę okaże się Nikodem? Czy będzie to jej książę z bajki, czy raczej jego zupełne przeciwieństwo? Tę książkę powinien przeczytać każdy, kto zmaga się z depresją, oraz wszystkie osoby z jego otoczenia. Jestem zadowolona z postawy jej rodziców i przyjaciół. Dlaczego? Dowiecie się tego, poznając tę historię. Podoba mi się, to, że autorka porusza bardzo ważne i trudne tematy. Pisze językiem zrozumiałym dla każdego czytelnika. Fabuła tej książki na długo zapada w pamięci. Mam cichą nadzieję, że powstanie trzecia część. Z tej powieści wynika jedno przesłanie, jeżeli coś ciebie dręczy, to nie bój się o tym mówić. Nie zostawaj sam z tym problemem, ponieważ to cię może zniszczyć. Jeżeli nie chcesz zwierzyć się swoim najbliższym, to idź do psychologa lub psychiatry. To nie jest wstyd prosić o pomoc. W ten sposób możesz uratować swoje życie. A życie to cenny dar, którego nie warto zmarnować. Jeżeli ktoś w waszej rodzinie cierpi na depresję, paranoję lub jakieś inne choroby i nie wiecie, co można zrobić w tej sprawie, to również i wy udajcie się do specjalisty. On wam pomoże. I życie będzie piękniejsze. Zachęcam was do przeczytania obu książek Natalii Klewicz "Czy to sen?" i "To nie był sen". Warto podarować je swoim bliskim. Numery telefonów, które warto zapamiętać: * 800121212 Dziecięcy i Młodzieżowy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka (bezpłatny) * 800080222 Całodobowa, bezpłatna infolinia dla dzieci i młodzieży, rodziców oraz nauczycieli czynna całą dobę (24h). * 800702222 Centrum Wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego – bezpłatny telefon czynny całą dobę (24h).