Miłość na niby to książka, otulająca niczym puchaty zimowy sweter lub ciepły koc. Pelna uroku niczym słynne notweskie skrzaty a przy tym wyjątkowo piękna, co zresztą obiecuje już okładka. Elżbieta to córką znanych poznańskich lekarzy. Dziewczyna w przeciwieństwie do rodziców nie związała swego życia z medycyną a obrana przez nią życiową ścieżka, która rozpoczęła się od studiów na kierunku artystycznym, a zakończyła w jednym z miejskich muzeów jest solą w oku jej ojca. Do tego nasza bohaterka nie znosi swojego imienia. Dla jednych jest więc Lizzy, dla innych Bietką. Życie Eli wydaje się przewidywalne, by nie powiedzieć nudne - lecz ona sama jest zadowolona z tego co ma i ze swojej zwyczajności. Maksymilian to młody, pełen pasji i biznesowego zacięcia pracoholik. Odniósł sukces ,którego trudno mu nie zazdrościć. Ma świetny zawód i własne przestronne mieszkanie. Rodziny obojga młodych ludzi ciosają im kołki na głowach co chwila rzucając uwagi o potrzebie ustatkowania się. W głowie mężczyzny rodzi się pewien plan. Jest gotów zapłacić zupełnie obcej kobiecie niemałe pieniądze, jeśli tylko ona zgodzi się udawać jego partnerkę podczas spotkań rodzinnych i zawodowych. Para spotyka się w kawiarni w centrum handlowym . Ona ogląda serial, a on zerka na ekran próbując odgadnąć jego tytuł na podstawie oglądanych scen. Gdy zostaje na tym przyłapany Lizzy pfoponuje by się do niej przyłączył. Rozmawiając ze sobą nie zauważają upływu czasu. A potem pada nietypowa propozycja. Co z niej wyniknie i czy miłość rzeczywiście może być na niby? Ta wyjątkowa historia porwała mnie od pierwszych stron. Szybko pokochałam zarówno Lilibet - piekne zdrobnienie kojarzące się z księciem Filipem zwracającym się z czułością do ukochanej żony- jak i Maksa. Napisana pięknie i z sercem opowiada o tym,że zawsze warto być przede wszystkim sobą i wierzyć we własne siły. To niezwykle emocjonalna podróż, którą jestem po prostu oczarowana. Gorąco polecam, bo naprawdę warto ją przeczytać ❤️

„Miłość na niby” to historia bardzo przewidywalna. Sama autorka daje od samego początku wskazówki jak może zakończyć się znajomość Maksa i Elżbiety. A jednak ma ona coś w sobie, że chcę się ją czytać, a po dotarciu na ostatnią stronę żałuje się, że już czas pożegnać się z głównymi bohaterami. Maks i Elżbieta to dwa przeciwieństwa. Dla niego zawsze liczyła praca. Nie miał czasu na nic poza nią, przez co był samotny. Rodzina mężczyzna wciąż go dopytywała kiedy ustatkuje się uczuciowo. I tak całkiem przypadkowo poznaje Elżbietę, kobietę bez ambicji. Zwyczajną, nudną dziewczynę. Idealną by jego rodzice ją pokochali, i zbyt prostą by on sam się w niej mógł zakochać. Zaproponował jej układ. Przez pół roku mieli udawać, że są parą a później rozstaja się. Z czasem oboje przekonują się, że pomimo różnic coś ich do siebie ciągnie. Bardzo polubiłam oboje bohaterów, którzy potrafili czasami zirytować swoim zachowaniem. Ela brakiem ambicji, a Maks niektórymi tekstami. Ogólnie jednak są to bardzo urocze postacie, z którymi nie można nudzić się. Akcja książki osadzona jest okresie jesienno-zimowym. Jest zatem idealna na zbliżające się coraz bardziej długie, jesienne wieczory. Na pewno historia w niej opisana otuli Was niczym ciepły koc, rozbawi, a czasami nawet wzruszy. Jeśli lubicie takie ciepłe powieści to bardzo polecam „Miłość na niby”.