Autorka zabrała mnie do niewielkiej miejscowości Jemiołki, które dzielą się na Jemiołki Górne, w których mieszka szlachta, oraz na Jemiołki Dolne, w których mieszkają włościanie. Mieszkańcy tych dwóch gościńców modlą się jednym kościele do dwóch różnych obrazów Madonny. Niestety, ale od wieków mieszkańcy podzieleni są na „lepszych” i gorszych”. Taki podział nie podoba się Gai. Dziewczynka ma dwie starsze siostry oraz dar przewidywania przyszłości. Ten dar przynosił jej wiele przykrości, ponieważ ludzie boją się jej. Ale są tacy, którzy czują coś do niej więcej. Oprócz Gai i jej sióstr poznamy Walentego, kościelnego Knuta, babcię Pogodną oraz Fabian. Każda z tych postaci jest mniej lub bardziej rozgadana, ale na pewno nosi w sobie jakąś tajemnicę. Gaja chce pogodzić zwaśnionych ludzi. Czy się jej to uda? Muszę przyznać, że czas spędzony z książka był bardzo miło spędzonym czasem. Autorka posiada lekko pióro, a bohaterowie są bardzo barwnymi postaciami, które dostarczają wielu emocji. Ich dialogi nie jeden raz sprawiły, że parsknęłam śmiechem. Były również tutaj momenty smutne czy z nutką napięcia spowodowaną tajemnicami mieszkańców wsi. Nie da się też ukryć, że wielkim wydarzeniem było jest i będą wybory na nowego sołtysa. Pani Renata świetnie oddała atmosferę nadchodzących takich wyborów. Jeśli szukacie lekkiej, zabawnej i klimatycznej powieści bardzo polecam „Na dwoje babka wróżyła”. Książka jest idealna na letnie wieczory.