„Warszawska garsoniera” to drugi tom „Sagi Klonowego Liścia”. Sagi opartej na prawdziwych wydarzeń. Tym razem przenosimy się do końca lat 70 ubiegłego wieku, kiedy to Polska żyje wyborem Karała Wojtyły na papieża. Jest to czas gdy kończy się epoka Gierka, która przyniosła trochę swobody ludziom i ożywiła gospodarkę. Jest to czas gdy zmalały ceny żywności, a stopa życiowa obywateli podniosła się. Stefania po rozstaniu z mężem ułożyła sobie życie z nowym mężczyzną, którego kocha. Jest szczęśliwa, lata lecą a dzieci nagle stały się dorosłe. Antonii jest zdolny i ambitny. Po skończeniu technikum gastronomicznego w Łodzi odbywa praktykę w warszawskim Grand Hotel. Szybko nawiązuje nowe znajomości, dzięki którym osiąga nowe cele oraz łamie tak liczne bariery jakie były w PRL-u. Weronika natomiast uczy się na krawcową. Po skończeniu technikum dostaje się do łódzkiej Telimeny, gdzie odnosi pierwsze sukcesy. „Warszawska garsoniera” to książka przepełniona emocjami i marzeniami o lepszym jutrze w czasach, w których ciężko było się wybić się. Fakt, że powieść ta została oparta na prawdziwkach wydarzeniach powoduje, że czyta się ją z większym zainteresowaniem, a emocje jakich dostarczają bohaterowie są bardziej odczuwalne. Ja osobiście lubię tego typu historię, które przybliżają prawdziwe wydarzenia z czasów PRL-u, dlatego książka była dla mnie prawdziwą ucztą literacką i powieść przeczytałam w dwa wieczory. Autorka świetnie oddala klimat lat 70 i wspaniale wykreowała swoich bohaterów. Czytając czułam, że są to prawdziwi ludzie z krwi i kości. Jeśli lubicie książki oparte na prawdziwych wydarzeniach oraz sagi rodzinne to bardzo polecam „Warszawska garsonierę”.