W końcu kolejne dwa tomy „Serii niefortunnych zdarzeń” pojawiły się we wznowieniu z filmowymi okładkami. Czekałem, bo spodobała mi się ta seria i te jej klimaty i doczekałem się. I super, bo nadal jest bardzo dobrze, bardzo przyjemnie, niby dla młodych, niby prosto, ale z klimatem, pomysłem i urokiem. Więc znów łyknąłem to na raz i znów pozostaje czekać na więcej. dobrze jednak, że Egmont zdecydował się na wznowienie.

„Akademia Antypatii” to już piąta część „Serii niefortunnych zdarzeń”. Opowiada ona historię rodzeństwa, które w wyniku wielkiego pożaru straciło swoich rodziców i od tamtej pory trafiają coraz to dziwniejszych opiekunów. A za nimi wciąż podąża Hrabia Olaf. Tym razem Klaus, Wioletka i Słoneczko trafiają do szkoły powszedniej z internatem. Miała to być ekskluzywna szkoła, a okazała się czymś zupełnie innym. A do tego znajdował się tutaj złośliwy dyrektor oraz okropni nauczyciele. Nie ominą ich również surowe kary, egzaminy ze wszystkiego i koncerty skrzypcowe. Książki mają swój niepowtarzalny klimat, który bardzo nam się podoba. I chociaż to co spotyka rodzeństwo nie jest miłe, i wydaje się, że wszystkie części napisane są według jednego wzorca to uważamy, że jest to jedna z lepszych serii dla nieco starszych dzieci. Książki dostarczają wielu emocji, od niedowierzania, strach przed Hrabia Olafem, po uczucie ulgi i nadziei, że w końcu znajda swoje miejsce. Chyba.