"Tamarynd. Marząc o lepszym jutrze" to opowieść o Ance, która wyjechała za granicę by zarobić pieniądze na operację siostry. Gdy po latach postanawia wrócić do Polski, okazuje się, że nie ma co liczyć na rodzinę. Początki są trudne dla niej. Znalazła mieszkanie w mało atrakcyjnej dzielnicy oraz pracę w szpitalu psychiatrycznym jako pielęgniarka. Pomimo wszystko stara się żyć od nowa. Na jej drodze staje przystojny policjant Franek. Mężczyzna również ma swoje tajemnice. Jak rozwinie się dalej ich znajomość? Pewnego dnia na oddział w szpitalu trafia osoba, którą Anka zna. Miała nadzieję już nigdy jej nie widzieć. Wraz z tą osobą powracają demony przeszłości. Czytałam debiutancką powieść Pani Żanety „Mowy nie ma”, która mnie oczarowała. Jak było tym razem? Podobnie. Autorka nie boi się poruszać trudnych tematów, a przy tym ma lekkie pióro. W "Tamarynd. Marząc o lepszym jutrze" jest mowa o depresji, która często wynika z samotności. Oprócz depresji znajdziemy również temat samobójstwa, żałoby, rozwodu… .Pani Żaneta po raz drugi wspaniale wykreowała bohaterów oraz ich problemy, które nie są oderwane od tego co dzieje się w naszym życiu. Konflikty w małżeństwie, radzenie sobie ze stresem, brak możliwości poprawy jakości życia. I chociaż mogłoby się wydawać, że za dużo tych wszystkich przeciwności losu, to tak nie jest. Nie ma tutaj postaci dobrych czy złych. Każdy z bohaterów ma na swoim trudną przeszłość. Powieść również skłania do refleksji nad tym jak łatwo jest ocenić człowieka nie zając jego całej historii. Jak potrafimy żyć obok, a w ogóle nie wiemy z czym boryka się dana osoba. A wystarczy tylko zapytać „Co u ciebie”? Tylko, albo aż tyle. Książka na pewno dostarczy wielu emocji. Wstrząśnie, ale również da nadzieję. Są różne tutaj momenty, które wywołały na moich ustach uśmiech. Wszystko to sprawia, że pomimo trudnych tematów, książkę czyta się bardzo szybko. Ja już nie mogę doczekać się kolejnych książek Pani Żanety. [współpraca reklamowa] Wydawnictwo Zysk i-ska