OPIS
Dokumentalistki – polskie fotografki XX wieku to jedna z możliwych rekonstrukcji, czy też raczej konstrukcji alternatywnych, map zagadnień fotografii dokumentalnej w Polsce. Zamiast podążać przetartymi ścieżkami, tropem znanych nazwisk, ustalonych kanonów i klarownych podziałów gatunkowych, podejmujemy ryzyko budowania nowej, niepewnej przestrzeni, opartej przede wszystkim na tym, co wykluczone. Takimi wykluczonymi bądź marginalizowanymi zjawiskami są na przykład: szkoła polskiego reportażu, wciąż zbyt jednostronnie rewidowana koncepcja „fotografii ojczystej” czy wypierany jak największa trauma realizm socjalistyczny, zaś takimi marginalizowanymi przez historię podmiotami – kobiety fotografki.