Nowy rozdział w życiu, który chciała zacząć z czystą kartą. Studia, które były jej furtką. Ale nie miała w planach profesora, który będzie ją zmuszał, aby przekroczyła swoje własne granice. Aby wyznała prawdę i odnalazła siebie. Jednak Gaia nie należy do otwartych osób i nie zamierza tak łatwo wyznać prawy o sobie. I bez znaczenia jest to, jak rozpala ją profesor. Jednak jest jeszcze jedno – tajemnicza śmierć dziewczyny, która była przed nią. Dodatkowo wszystkie drogi prowadzą do profesora. Czy Gaia odpuści czy jednak będzie chciała dociec prawdy ? Czy jej bezpieczeństwo przy tym nie będzie zagrożone ? „Żeby być kimś, najpierw trzeba być sobą. I już z tym macie problem.” Tajemnicza śmierć, ponętny profesor zmuszający ich do stąpania po cienkiej linii to naprawdę fajny wątek na książkę. Pomysłowe, ale jednak czegoś mi tu zabrakło. Ta niebezpieczna gra okazała się troszkę drętwa. Nie było najgorzej, naprawdę. Ale brakowało tu więcej ognia, więcej fajerwerków. Czegoś takiego wiecie, że na samą myśl płoną lasy. Chyba tego mi najbardziej tu zabrakło. Bo tu było jak na taką książkę trochę za spokojnie. Zakończenie też nie za bardzo mnie usatysfakcjonowało. Takie aby było zapchaj dziurę. Jakiej końcowej rozmowy mi zabrakło, takiej oczyszczającej.