Czy zdarza wam się płakać, czytając ostatnią część serii? Ja tak mam. Przywiązałam się do bohaterki sagi "Wydziedziczone". Będzie mi ciężko bez niej. W książce "Tajemnice z przeszłości" bardzo dużo się dzieje: dobrego i złego. Moja ulubiona bohaterka Józia, w końcu poznaje całkowitą prawdę o swoim pochodzeniu. Czy zechce dalej pociągnąć temat i odszukać swojego prawdziwego ojca? Dlaczego matka wyznała jej prawdę dopiero na łożu śmierci? Józia wiele w swoim życiu przeszła. Pomimo tego, co ją spotkało, jest złotą kobietą. Czy pozna prawdę dotyczącą Antka? Oczywiście ja wam tego nie powiem. Czytając tę historię, płakałam, ponieważ mnie mocno poruszyła. Tak mam tylko przy bardzo dobrych książkach. Czułam się jakby była obok głównej bohaterki i czynnie uczestniczyła w jej życiu. Czasami moje serce biło szybciej, a czasami się zatrzymywało. Nie mogłam uwierzyć w to, co się tam wydarzyło. Autorka doskonale odzwierciedla tamte czasy. Książa jest bardzo realistyczna. Historia Józi jest fikcyjna. O tym, jak powstała ta książka możecie przeczytać na końcu książki. Autorka w doskonały sposób to wyjaśnia. Podoba mi się tło historyczne całej sagi "Wydziedziczone". Kto, kogo i dlaczego wydziedziczył? Zachęcam was do poznania książek: "Gorzej urodzona", "Niespełniona miłość" i "Tajemnice z przeszłości". Wszystkie te książki mają cudowne okładki. Mirosława Kareta przenosi nas do XIX i XX wieku. Podoba mi się piękne słownictwo używane w tamtych czasach. To dzieło to literacki majstersztyk. Jeżeli lubicie literaturę obyczajową, to przeczytajcie sagę "Wydziedziczone". W skrócie "Tajemnice z przeszłości" to doskonałe zakończenie całej sagi. Ani przez chwilę nie miałam czasu na nudę. Czytając epilog, nie mogłam uwierzyć, że to już jest koniec. I co ja teraz zrobię bez Józi?