Czy jesteś miłośnikami Barcelony, kawy i kotów? Lubicie czuć się dobrze, czytając książki? Czy uwielbiacie powieści, które poprawiają humor? To dobrze trafiliście. "Kocia kawiarnia" to bardzo ciekawa historia, w której "główną" rolę odgrywają koty, no dobra ludzie też. Jesteście ciekawi tej książki? Nasza główna bohaterka stoi nad przepaścią swojego życia. Ma 40 lat i właśnie rozstała się ze swoim partnerem. Nie ma pracy. Czuje się nikomu niepotrzebna. Widzi marne perspektywy na swoją przyszłość. W akcie desperacji podejmuje ekstremalną pracę w pewnej kawiarni. Nie byłoby nic w tym dziwnego, gdyby nie jej paniczny strach przed kotami i kociarzami. Po prostu ich nienawidzi. Czy zmieni zdanie, gdy pozna pewną grupkę kotów w swoim nowym miejscu pracy? Czy któryś z nich skradnie jej serce i odmieni na zawsze jej życie? Czy wierzycie, że koty przynoszą szczęście i rzucają uroki? Z tego, co ja wiem, to koty potrafią wykryć choroby. Biorąc do ręki "Kocią kawiarnię" nie byłam świadoma, że otrzymam tak ciepłą historię, która przyczyni się do mojego śmiechu i łez. Wczułam się w losy naszej bohaterki. Powieść należy do tych nieodkładanych i "must have". Idealna opowieść na długie i chłodne jesienne wieczory. Cudownie poprawia humor. "Kocia kawiarnia" to idealna obyczajówka. Wielkie brawa dla Anny Sólyom. Podoba mi się jej styl pisania. Stworzyła wyjątkową i przewrotną historię. Ta powieść została przetłumaczona na 8 języków. Nie dziwię się temu. Jeżeli macie ochotę przeczytać lekką historię bez zbrodni w tle, to serdecznie zapraszam do przeczytania "Kociej Kawiarni". Z całego serca polecam tę powieść, mommy_and_books.

O kotach mogę czytać, pisać, mówić… koty to od dwóch lat mój świat i przyznam szczerze, czuję się w nim rewelacyjnie! Zobaczywszy „Kocią kawiarnię” moje serce fiknęło koziołka i wiedziałam, że nie mogę przejść obojętnie obok tej pozycji, niczym mruczek koło miski pełnej przysmaków. Mieliście kiedyś okazję odwiedzić kocią kawiarnię? Ja tak. Mieszkałam wtedy jeszcze w Gdańsku. Pamiętam… zdziwiłam się, że trzeba zdezynfekować ręce i przed wejściem usłyszeć kilka zasad panujących w środku ale szybko dotarło do mnie, że hej, przecież to logiczne! A wręcz potrzebne! To był miły wypad na kawę. I tak samo będę wspominać historię opisaną w tej książce. Jeśli zastanawiacie się, czy to poradnik, to odpowiem: i tak i nie. Bo jest to powieść, która niesie ukojenie, ale przypomina nam, czym jest życie. Ma mnóstwo mądrości i kociego przesłania. Czy można być jak kot? Czy te mądre zwierzęta mogą nas czegoś nauczyć? Oczywiście, że tak. Każde zwierze może, a jeśli tylko macie któreś w swoim otoczeniu, to doskonale to wiecie ;). Główną bohaterką jest Nagore, która… boi się kotów. Niemniej jednak postawiona pod ścianą podejmuje się oferowanej i bardzo dobrze płatnej pracy. Jak zmieni się jej życie? Bo bądźmy szczerzy. Zmieni się. Książka jest tak urocza i tak przyjemnie napisana, że czytanie jej było dla mnie jak ciepły, puchaty kocyk, którym otulacie się w jesienne dni. No albo jak mój Drizzt, który leży mi na kolanach nawet podczas pisania tej recenzji <3. Przeczytajcie. Dajcie w prezencie kociarzom i tym co kotów nie lubią. Piękna historia, po którą naprawdę warto sięgnąć. P.S ta okładka!! Jest nietypowo wykonana co mega sobie cenię ;). W dotyku jej faktura jest lekko szorstka. Nie wiem jak to odpowiednio określić, ale zdecydowanie jest super ;).