Legenda Ludowa - Karolina Derkacz. Tak, jak śmiałam się czytając tę książkę, to rzadko kiedy mi się zdarza. Naprawdę. Książki mogą wzruszyć, mogą podnieść na duchu, mogą zaciekawić ale żebym się szczerze, głośno śmiała no to naprawdę na palcach policzyć bym mogła. Styl autorki mocno przypadł mi do gustu! Wieś jaką zna się nie tylko z telewizji czy książek, ale jeśli ktoś pochodzi ze wsi to z pewnością jedną czy drugą bohaterkę odnalazł by spokojnie w ludziach, które kiedyś znał. Nazewnictwo, sytuacje jakie tam się pojawiają, no ja przepadłam. Przeczytałam bardzo szybko i tak strasznie żałuję, że to już koniec… tej części! Pociesza mnie myśl, że będzie kolejna. I wiecie co? Uwielbiam Sosnów! Uwielbiam! Myślałam, że to będzie coś upiornego a toż to komedia jest! I jakie to było pozytywne zdziwienie. Chyba tego trzeba mi było. Jak sitcom, który ogląda się dla poprawy humoru i się do niego wraca - tak i ja wrócę do legendy ludowej i to nie raz. Taka ciekawostka. Czytaliśmy razem z mężem i skończyła się pierwsza część (książka jest podzielona) i mówię do męża, oj przeczytaj jeszcze jeden rozdział. — nie, późno już idziemy spać. Zresztą to koniec pierwszej części, nie będę zaczynał kolejnej! — No proszę cie. — Mogę ci jeszcze raz przeczytać ten rozdział (ostatni w pierwszej części). — Serio? — Tak. — No dobra xD. I przyznam szczerze, że śmiałam się ponownie. To po prostu ciekawa i przyjemna książka. Autorka umiejętnie buduje napięcie. Widać, że zna swoich bohaterów i wie co chce nam przekazać. Każdy z nich jest nieszablonowy i z pewnością nie spodziewacie się w jaki sposób rozegra się cała historia. Ot, co mogę napisać o tej książce i nic więcej nie dodam bo… to jest must have! I wiem, że sama zakupie kilka egzemplarzy tylko po to, by rozdać je na święta, na urodziny na… no ona jest genialna ;). Dla mnie spokojnie 11/10 i jeśli chcecie się pośmiać, lubicie klimaty zaściankowej wsi ale z ciekawymi bohaterami — POLECAM. P.S aha i nie mogłabym zamknąć recenzji nie dopisując jeszcze tego. Autorko. Za „Obszczydupkę” to powinnaś dostać całą kratę nalewki cmentarnej :D. 
Okładka jest przepiękna i dlatego chciałabym tutaj napisać kto jest za nią odpowiedzialny ;) Patryk Lubas i Piotr Sokołowski. Dziękuję, jest piękna.

Uprzedzam, zanim podejmiesz się dalszego czytania musisz wiedzieć, że będzie mnóstwo śmiechu, ale i chwilami strasznie, a to wszystko przykryte pierzyną dawnych ludowych wierzeń w różnego rodzaju zabobony, takie jak wiedźmy, czart, diabły wilkołaki. Jeżeli chcesz wiedzieć co uwielbiam w fantastyce, to przeczytaj tę książkę. Masz w niej wszystko to, co jest fantastyczne przy lekturze tego rodzaju, a mowa przede wszystkim poczucie humoru i te cięte riposty, jakie śle Jadwiga pod adresem sąsiadki, o której cała wieś wie i nie szczędzi języka. Oczywiście mąż Zdzisław i córka Barbara mają inne podejście, lecz więcej to już sami się przekonacie. 560 stron, a myślałam, że to chwila i teraz muszę czekać na tom drugi. Wisłowice to urokliwe miejsce, w którym takie historie jak ta może trafić się wszędzie, więc zachęcam do przeczytania, a może wtedy będziesz wiedział, jak zapobiec pewnym sytuacjom, które mogą spotkać cię lub twojego sąsiada. Pewnie każdy z was wie, że życie na wsi, jak i w małych miasteczkach charakteryzuje się tym, że wszyscy o wszystkim wiedzą. Można żyć w miłości i wdzięczności sąsiedzkiej, ale też można być czarną owcą całego miasteczka. Jak do bywało z nowoczesnością często i gęsto spotykało się to z odrzuceniem. Tak było np. z linią telefoniczną w Wisłowicach, lecz ten jeden telefon przyniósł masę sytuacji, które wywróciło spokojne życie mieszkańców w gonitwę zamartwień i walki o bezpieczeństwo swoje i swoich pociech. Moim ulubionym gatunkiem to właśnie fantastyka i mniej więcej ludowe wierzenia, gdzie stykają się z wiarą katolicką, a jeżeli doprawiona jest fantastycznymi bohaterami, to mamy kawał fantastycznej literatury, która umili weekendowe chwile. Zapraszam na stronę wydawnictwa lub strony książkowe w celu zapoznania się z opisem i ręczę, że jeżeli właśnie lubisz opowieści o diabłach, chochołach, wilkołakach, wiedźmach czy czartach diabelskich to w tej książce przeżyjesz pościg za czymś/kimś, kto napadł na niewinną dziewczynę, a po obrażeniach, jakie poniosła można przypuszczać, że od teraz życie mieszkańców zmieni się, i to diametralnie. Mnóstwo intryg, plotek, oskarżeń, jak i walka o to, żeby w końcu nastał spokój. Od pierwszej strony śmiałam się z Jadwigi i czekałam tylko, kiedy odpowie komuś w ten jej fantastyczny sposób. Polecam całym sercem, ale jak wcześniej napisałam po przeczytaniu będziesz zły, bo trzeba poczekać na tom drugi. Już tęsknię za Jadwisią i wszystkimi mieszkańcami.

Interesująca lektura okraszona dobrym humorem. Wiejska społeczność, której będzie dane kroczyć po śladach istoty nie z tego świata. Iście kryminalna zagadka! Nie sposób się nudzić. Jak na debiut, połączenie tego gatunku ze słowiańskimi wierzeniami nie wyszło wcale tak źle. Mnie się bardzo podobało i serdecznie polecam. 🧙🏻‍♀️ „Pod warstwą lepkiej mazi czerwieniły się długie, zaognione ślady pazurów. Odsłonięcie kolejnego liścia, tym razem tuż obok szyi, ukazało odbitkę kompletu zębów, które z całą pewnością nie należały do ludzkich”.