Macie w swoim zbiorze książek takie, które stały się dla Was tzw. Komfortowymi, bezpiecznymi, sprawiającymi, że możecie do nich wrócić i wiecie, że „nic złego się nie wydarzy”, lub po prostu możecie siedzieć, czytać je i się śmiać sami do siebie, bo sprawiają, że wasz humor od razu staje się lepszy? Dla mnie jedną z takich książek jest „Tygiel dusz” Mitchell Hogan. Kiedy decydowałam się na podjęcie współpracy i przeczytanie jej, nie sądziłam, że wywrze na mnie aż tak dobre wrażenie! Fabuła jest na tyle wciągająca, że będziecie przerzucać stronę za stroną, pragnąc dowiedzieć się co dalej. I, zabawne, ale za każdym razem, gdy myślałam, że coś się wydarzy, albo bohater zachowa się tak i tak to… było zupełnie inaczej! Nie jest przewidywalna. Nie jest „typowa”. Moim zdaniem nie powiela schematów niektórych książek, gdzie często mamy podobny wzór działania bohaterów. Tygiel dusz jest dla mnie świeżością, jakiej potrzebowałam od bardzo dawna i nie mogłam znaleźć w świecie fantastyki. Bohaterzy są bardzo dobrze wykreowani i nie można ich nie lubić. Nawet ten moment, gdy przez jakiś czas „znajdujemy się” na pokładzie statku można potraktować jako Comfort vibe! Wszyscy są tacy… fajni :) po prostu. Autor stworzył bardzo dobrą historię i podoba mi się to, że nie jest aż tak naszpikowana złem. Przynajmniej na razie. Zdecydowanie znajduje się w moim TOP 2022 roku! Niesamowita książka, i chociaż wiem, że gusta są różne i o nich się nie dyskutuje, to serdecznie polecam Wam po nią sięgnąć! Świetna robota Fabryka Słów! Wciąga bez reszty! Tłumaczenie Maciej Pawlak. Okładka prezentuje się dużo lepiej na żywo i jest naprawdę piękna.

Głównym bohaterem książki jest Caldan – sierota, wychowana przez mnichów Klasztoru Siedmiu Dróg. W zamian za wikt i opierunek nasz bohater pomaga przy codziennych obowiązkach, sprzątając czy pomagając w naprawach obejścia. W międzyczasie uczęszcza, na zajęcia z alchemii, walki mieczem, czy tworzenia rzeczy z różnych tworzyw i tchnienia w ich magii za pomocą myśli. Niestety pewnego dnia dochodzi do wypadku, który odmieni życie Caldana raz na zawsze. Chłopak zostaje wygnany z zakonu i wyrusza do Ansomy wielkiego miasta na kontynencie. Dla człowieka wychowanego całe życie w zakonie, zderzenie z ogromnym miastem portowym i jego realiami będzie bardzo bolesne. Jest to dopiero początek jego przygody pełnej niebezpieczeństw intryg i magii. Jak Caladan poradzi sobie z nową rzeczywistością i czy uda mu się znaleźć prawdę o jego własnej przeszłości? Mitchell Hogan stworzył klasyczną powieść fantasy spod znaku magii i miecza, brakowało mi tu jedynie smoków – ale kto wie, co przyniesie kolejny tom. Poza głównym bohaterem znajdziemy także sporą ilość interesujących postaci drugoplanowych, czasem wręcz wydaje nam się, że jest ich za dużo. Momentami fabuła była totalnie poplątana, pojawiali się kolejni bohaterowie albo wydarzenia, które nijak miały się do głównego wątku. Koniec końców udało się jednak autorowi połączyć wszystko w zgrabną całość, jednak nie zmienia to faktu, że można było się czasami pogubić lub znużyć. Powodowało to, że odkładałem książkę na półkę, aby się przejść – mimo to wieczorem ponownie wracałem do lektury (bo mimo drobnych wad powieść wciąga). Na uwagę zasługuje także przepiękne wydanie książki – okładka przyciąga wzrok – ale to w przypadku Fabryki Słów nic dziwnego. Wydawnictwo zawsze przykłada się do tego, aby oprawa graficzna świetnie się prezentowała. W środku znajdziemy mapę – od razu łatwiej nam sobie wyobrazić, gdzie znajdują się miejsca, o których wspomina autor.