Ponad rok temu miałam przyjemność przeczytać pierwszą książkę Pawła Nowaka – „Most Ikara”, mocną historię młodego chłopaka, Antka, który postanowił zawalczyć o siebie i o swoje marzenia. Niestety Antek na swojej drodze do spełnienia, niczym mitologiczny Ikar, wzbił się zbyt wysoko i spadł w przepaść, nie udało mu się unieść na bezpiecznej chmurze marzeń o szczęściu na własnych warunkach.. Dziś trzymam w ręku „Cudze życie”, odrębną historię ludzi, których życie splotło się z życiem Antka i których połączyła tragedia jego śmierci. Autor na tle wydarzeń, które wywarły ogromny wpływ na los bohaterów pozwala im dokonać rachunku sumienia, rozliczenia z przeszłością. Postawić grubą kreskę będącą początkiem ich dalszego życia. Ale żeby to zrobić, każdy z nich musi chcieć wejrzeć w głąb siebie, uwolnić swój umysł z więzów. Jedni muszą poddać się swojej rozpaczy i popłynąć na fali osłabianego przez czas bólu po stracie, by dotrzeć do brzegu i zaakceptować rzeczywistość. Inni muszą nauczyć się słuchać, nawet jeśli to, co usłyszą nie spełnia ich oczekiwań. Zrozumieć, że tkwią w bańce, która zapewnia im nie tylko tlen, ale i zatruwa organizm. Muszą przestać uciekać przed konsekwencjami, przed wyzwaniami, przed decyzjami, których nikt za nich nie podejmie. Wszyscy muszą przestać żyć „cudzym życiem”, spełniać cudze oczekiwania, martwić się o czyjeś problemy, plany i potrzeby, upatrywać w czyimś życiu receptę na własne szczęście – muszą zacząć w końcu żyć na własny rachunek. „Cudze życie” to szczery przekaz o tolerancji i jej braku, o akceptacji, empatii i egoizmie.. O życiowych błędach, sile przetrwania, budowaniu własnego porządku rzeczywistości, konieczności wyjścia ze swojej strefy komfortu i zmierzenia się z samym sobą. Na pewno nie jest to książka dla każdego, ale myślę, że odnajdzie czytelników, których zaciekawi, zaskoczy, porwie, którym otworzy oczy, czy skłoni do zmiany przekonań. Polecam.