Autorka udowadnia, że szacunku, tolerancji, współpracy, współczucia, wdzięczności, podziwu dla drugiego człowieka można się nauczyć. Jak? Korzystając z propozycji około 20 zabaw, których celem nie tyle jest „twórczość plastyczno-techniczna”, ile aktywizacja mózgu, integracja czynności praktycznych i intelektualnych, wspierających cielesny i umysłowy mechanizm uczenia się człowieka. Bo, jak pisze Autorka, dziecko w ruchu, w wyniku doświadczenia, z pomocą, a nie pod wodzą nauczyciela, najlepiej poznaje świat.