OPIS
W 1653 r. mijało pięć lat od wybuchu powstania kozackiego pod wodzą Bohdana Chmielnickiego, które doprowadziło do ogromnych zniszczeń na Ukrainie i niemalże sparaliżowało politykę zagraniczną Rzeczypospolitej. Wzrost potęgi Kozaczyzny, a zarazem chęć umocnienia jej niezależności od Polski, skłoniły Chmielnickiego do podjęcia próby podporządkowania przyjaznej Polsce Mołdawii. Drogą do tego było wymuszone małżeństwo syna Chmielnickiego z córką hospodara mołdawskiego w 1652 r. Powstała sytuacja nie do przyjęcia zarówno dla Polski, jak i sąsiadów Mołdawii - Siedmiogrodu i Wołoszczyzny. W 1653 r. państwa te podjęły wspólną akcję zbrojną przeciw Kozakom, dążąc do ich usunięcia z Mołdawii. Decydujące znaczenie w powodzeniu tej kampanii miał udział dywizji polskiej pod wodzą Jana Kondrackiego, która walnie przyczyniła się do zdobycia bronionej przez młodego Chmielnickiego Suczawy.