„Gdy opadnie kurz” - Robert A. Jensen Tytuł może nie mówić wam zbyt wiele, ale podtytuł już tak „Czego praca przy katastrofach nauczyła mnie o życiu”. Ta książka jest reportażem, a dla mnie była również pamiętnikiem, wspomnieniem Jensena z tych wyjątkowych, wstrząsających chwil. Bo lektura tej publikacji, nie tylko osobami bardzo uczuciowymi i wrażliwymi, wstrząśnie. Pozostawi, odciśnie swój ślad. Jest wyjątkowa i gwarantuję wam, że nie da się o niej tak po prostu zapomnieć. Jensen nie jest pisarzem, ale napisał książkę. Książkę, którą ja teraz wam polecam. Nie dlatego, że jest wybitna literacko. Dlatego, że jest ważna, bo jej treść płynie z serca, bo przedstawia kawałek życia człowieka. Nietuzinkowego człowieka i ciekawego życia. Jensen, jak o sobie mówi, robi porządek. Katastrofy, kataklizmy, efekty żywiołów, wypadki, ataki terrorystyczne – może Jensen nie jest pierwszy na miejscu tragedii, ale na pewno jest i robi „porządek”. Szuka zmarłych, często zbierając ich po kawałku, ale tak naprawdę chodzi mu o żywych. Niestety w takich klęskach zdarzają się oni niezmiernie rzadko. Ale są ci, którzy zostają, pełni żalu i żałoby. I to im trzeba pomóc. Spotykał się z rodzinami tych, którzy stracili bliskich, nie dając im fałszywej nadziei. I choć to wszystko jest niezwykle interesujące, to nie chciałabym się spotkać z Robertem oko w oko – nie w takiej sytuacji. Nie każdy nadawałby się do takiej pracy. Nie każdy również przeczyta tę książkę, bo nie jest łatwa do przebrnięcia i na pewno nie nadaje się dla każdego czytelnika. Jednak mimo wielu trudnych do ogarnięcia tematów, zawiera tak dużo miłości i współczucia dla drugiego człowieka i dla życia w ogóle, że robi się ciepło na sercu. Czytajcie, bo warto poznać historię tego człowieka. Zapamiętajcie to nazwisko – Jensen. Robert A. Jensen.