W pierwszej kolejności pragnę docenić świetnie napisanych bohaterów. Honoriusz ze swoim manieryzmem, oldskulowym sposobem bycia i przenikliwym spojrzeniem przypominał mi współczesnego Sherlocka Holmesa, zderzonego ze swoim "Watsonem" w postaci osobliwej, energicznej i kreatywnej Allegry - co za świetny duet! Oboje z sekretami, prawdziwi i przekonujący. Bardzo dobrze czytało mi się ich dialogi, przemyślenia, obserwowało współpracę :) Jeśli chodzi natomiast o fabułę, to była wspaniale wyważona i idealnie dawkowana mieszanina mroku, napięcia i zwrotów akcji. Do samego końca zastanawiałam się, jakie będzie rozwiązanie, a i tak na ostatnich już strona byłam po raz któryś zaskoczona - uwielbiam takie niejednoznaczne historie :) W dodatku niecodzienne podejście do śmierci, a także wspomnienie i chorobach związanych z odczuwaniem bólu (o których nie każdy słyszał) to cenne dodatki, dla których tym bardziej warto sięgnąć po tę książkę :)