Terrańskie siły od samego początku serii miały mocno pod górę. Nikt tak naprawdę nie wie do samego końca, dlaczego ludzie znaleźli się na celowniku potężniejszych od siebie ras. Jedno jest jednak pewne, muszą oni przygotować się na ostatni pojedynek, który zdecyduje o wszystkim. Admirał Nathaniel Kashtaritu doskonale zdaje sobie sprawę z sytuacji jednostki. Wie on, że nie będzie to łatwa potyczka i wielu jego podwładnych straci w niej życie. Jest to jednak poświęcenie, które ludzie muszą podjąć, jeśli naprawdę chcą myśleć o przyszłości swojego gatunku. Mało tego, wszystko wskazuje na to, że zbliżająca się walka zaważy również o losach całej galaktyki. Sięgając po szóstą i ostatnią część serii, można więc być pewnym, że znajdziemy tutaj treści, które nie pozwolą czytelnikowi się nudzić. Autor na przestrzeni kolejnych wydawanych tomów serwował czytelnikowi coraz to lepszą i bardziej rozbudowaną porcję dobrego sci-fi. W przypadku recenzowanej książki mamy do czynienia ze zwieńczeniem jego dzieła, w którym wszystko jest dopięte na przysłowiowy ostatni guzik. Na temat widowiskowości opisanych tutaj walk, raczej nie ma sensu się mocniej rozpisywać. Są one bardzo dobrze przygotowane, potrafią trzymać w napięciu do samego końca i zapewniają bohaterom dużą dawkę adrenaliny, która udziela się czytelnikowi. Pochłaniając kolejne rozdziały książki, autor oferuje nam nie tylko samą „widowiskowość”. Obok niej nie zapomina on również o innych ważnych aspektach swojego dzieła. Rozwija on między innymi wątek „tajemnicy” naszego gatunku. Obok tego pokazuje najróżniejsze emocje towarzyszące bohaterom i piętrzące się wokół nich problemy oraz kolejny raz skupia się na ciekawym wątku „szpiega”. Wszystko to jest bardzo dobrze dopracowane i sprawia, że pozycję czyta się szybko i przyjemnie. Dariusz Domagalski umiejętnie również lawiruje pomiędzy opisywanymi przez siebie wątkami, przeskakując między znanymi bohaterami. Każdemu z nich poświęca odpowiednią ilość miejsca, tym samym dawkując czytelnikowi kosmiczną „akcję”. Na plus książki należy również zaliczyć fakt, że twórca konsekwentnie i co najważniejsze satysfakcjonująco kończy napoczęte wątki, jednocześnie pozostawiając sobie otwarte pole do ewentualnych przyszłych kontynuacji.