OPIS

Autobiografia Spadek po pradziadku: Opowieść była zamieszczana przez Kadię Mołodowską w latach 1964 – 1975 na łamach kwartalnika „Swiwe”. Autorka opisała swoje życie począwszy od okresu dzieciństwa (jednak z pominięciem jego wczesnych lat), poprzez młode lata i wiek średni. Wiele miejsca poświęciła opisowi własnej edukacji i pracy z dziećmi, żywo charakteryzując ludzi, wśród których się obracała – koleżanki z kursów hebrajskich w Warszawie, charyzmatycznego dyrektora Jechiela Halperina i innych nauczycieli. Ciepło pisała też o ludziach poznanych podczas swojej tułaczki po miastach i miasteczkach dzisiejszej Ukrainy, pisarzach i pedagogach. W owym czasie zawarła znajomość z Symchą Lewem, historykiem i publicystą, którego wkrótce poślubiła.

Ponownie zamieszkała w Warszawie, gdzie stała się częścią żydowskiego środowiska literackiego, poznała też życie w biednej dzielnicy. Podobnie, gdy przyjechała do Ameryki, zaciekawiły ją dwa światy – literatury i kultury jidysz, a także świat żydowskich zwykłych ludzi. Z niezwykłym entuzjazmem i zapałem opisała swoje życie w Izraelu, gdzie mieszkała ponad dwa lata. Dane jej było spotkać tam dawnych przyjaciół sprzed wojny, jeszcze z Europy, odnajdując wspólny język z nimi i wspólne zainteresowania.

W serii ukazały się:

Ludwig Kalisch, Obrazki z moich lat chłopięcych

Jecheskiel Kotik, Moje wspomnienia, TOM I

Najstarsze pamiętniki Żydów krakowskich: Meir ben Jechiel Kadosz z Brodu, Zwój pana Meira, Jom Tow Lipmann Heller, Zwój nienawiści

Jecheskiel Kotik, Moje wspomnienia, TOM II

Estera Rachela Kamińska, Boso przez ciernie i kwiaty. Memuary „matki teatru żydowskiego”

Mordechaj Aron Gincburg, Awiezer. Wyznania maskila

Beniamin R., „Płonęli gniewem”. Autobiografia młodego Żyda

Rachela Fajgenberg, Dziewczęce lata. Młodość w poleskim sztetlu

DODATKOWE INFORMACJE

RECENZJEjak działają recenzje?NAPISZ SWOJĄ RECENZJĘ