Tom drugi zdecydowanie nabrał rozpędu i charakteru. Bohaterowie stali się bardziej pewni siebie i swoich uczuć. Sophia pomimo zdrady stara się spełniać obowiązki żony capo. Jednak wrogowie nie śpią i duchy przeszłości powracają. Czy Sophia poradzi sobie z tym wszystkim ? Co kiedy uczucia wyjdą na pierwszy plan ? „Po raz kolejny czułam, jakbym stała na rozdrożu. Mogłabym obnażyć się przed Alekssanderm brzydotę swojej duszy, właśnie w tej chwili.” Sophia jest tutaj bardziej pewna siebie i wie co należy robić. Wie, że życie jest pełne niewiadomych i już do końca nie wie komu może ufać. Czy Alessandro będzie w stanie odkupić swoje winy ? O co najważniejsze, czy Sophia będzie w stanie mu wybaczyć ? Czy ich idealna rodzina zostanie zdmuchnięta jak drobny pył ? „Byłam ofiarą kłamstw Rocchettich, którzy traktowali mnie jak zdrajczynię, chociaż nigdy nie zwróciłam się przeciwko nim.” Tak jak część poprzednią, dobrze czytało mi się ten tytuł. Działo się, ciągle rodziły się nowe pytania. Cieszę się, że Sophia starała być szczera i próbowała odbudować swoje zaufanie względem męża. Kobieta udowodniła, że w pełni nadaje się do pełnienia narzuconej jej funkcji. Bryluje wśród osób, których zaufanie powinna zdobyć. Jest panią życia, o to chyba chodziło i to było zdecydowanie jej główną przemianą na plus. Nie wiem dlaczego, ale ponownie czuje lekki niedosyt. Chyba liczyłam w końcu, że Autorka zastosuje jakiś porządny zwrot akcji, że będzie z przytupem i mega zaskoczeniem. Oceniam na mocną 7. Mam nadzieję, że 3 zwali mnie w końcu z nóg.